Vlaams Kennis- en Vormingscentrum voor Natuur en Milieu De Helix

Zie je, in de topgevel, de inlooppijp van de kerkuilkast?
Op de vroegere graanzolder broedt een koppel kerkuilen.
Het leefgebied van de kerkuilen bestaat uit halfopen cultuurlandschappen waar ze 's nachts jagen op woelmuizen, spitsmuizen en ware muizen. Kerkuilen kunnen immers bij heel weinig licht nog zeer goed zien. Ze hebben een uitstekend gehoor en door hun aangepast verenkleed vliegen ze geruisloos. De prooi heeft weinig kans om aan de uitgestrekte klauwen te ontsnappen. Volwassen uilen slikken hun prooi in zijn geheel naar binnen. In de kliermaag wordt het voedsel verteerd. In de spiermaag, die er boven ligt, worden onverteerbare resten (huid, haar en beentjes) samengeperst tot een bal die uitgebraakt wordt.
Kerkuilen zijn honkvast en trouw aan hun partner. Ze bouwen geen nest, maar leggen de 4 tot 7 witte eieren in een donker hoekje. Het aantal eieren hangt af van het aanwezige voedsel. De eieren worden meestal om de andere dag gelegd.
Het vrouwtje broedt en het mannetje zorgt voor voedsel. Na een dertigtal dagen komt het eerste jong uit het ei. De kuikens worden ongeveer met dezelfde tussenpozen geboren als de eieren gelegd zijn. De hulpeloze en kale jongen worden door het vrouwtje warm gehouden en gevoed. Ze laat de jongen nooit lang alleen. Na een 60tal dagen zijn de jonge uilen zelfstandig.

Reacties Statistieken

| | Publiek | Engels • Frans