Kerk Sint-Martinus + schilderij "Sint-Martinus deelt zijn mantel door Antoon Van Dijck

De oorspronkelijke kerk in Schelderomaanse stijl (toren in het midden tussen koor en beuken) werd in de 16de en 17de eeuw omgebouwd tot de huidige gotische constructie. In de 19de eeuw werd de kerk nogmaals vergroot.

De plattegrond van het hedendaagse zandstenen kerkgebouw ontvouwt een driebeukig schip, een transept, een oostertoren en een koor, een zijkapel en sacristieën. De kerk wordt overwelfd door bakstenen kruisribgewelven. De vierkante toren

met Romaanse onderbouw uit ca. 1100 werd vermoedelijk in het begin van de 17de eeuw verhoogd en bekroond

met een ingesnoerde naaldspits in 1803. Het smalle koor in gotische stijl (1567) wordt verlicht door smalle spitsboogvensters. De westergevel getuigt van een neogotische stijl en wordt 1864 gedateerd. De kerk werd in 1938 als monument beschermd. in jaartal nodig werden binnen- en buitenzijde volledig gerestaureerd.

De glasramen dateren uit de 17de eeuw tot 1961 en stellen haast allen heiligen van Vlaamse oorsprong voor.

In het rijke kerkmeubilair zijn diverse Europese stijlen terug te vinden: barok, Lodewijk XV-motieven, Lodewijk XIV-stijl, Corinthische kolommen. Tenslotte herbergt de kerk het wereldberoemde schilderij “Sint-Martinus

verdeelt zijn mantel” (1621) van Antoon Van Dyck (1599 - 1641).

Zowel Van Dyck als de H. Martinus kunnen beschouwd worden als Europese reizigers. De schilder verbleef o.a. in Antwerpen, Italië en Engeland en verspreidde aldus zijn kunst over Europa. Op doorreis naar Italië (1621) deed Van Dyck bovendien Zaventem aan. Martinus van Tours (316 - 397) verspreidde het christendom onder de Galliërs.

Als zoon van een Romeins tribuun bracht hij het tot bisschop. Bovendien is hij een populaire figuur in de rijke

volkscultuur (o.a. schutspatroon van vele kerken). Vandaag wordt de Sint-Martinuskerk gebruikt voor de religieuze

diensten en meer dan eens vindt er een klassiek concert in plaats.

Reacties Statistieken

| | Publiek