Sint-Walburgiskerk

De eerste Antwerpse St.-Walburgiskerk (uit de achtste eeuw) stond aan het Steen, nabij de Schelde. Daar schilderde Rubens in 1610 zijn kruisoprichting (nu in de kathedraal van Antwerpen). Deze kerk werd in 1817 gesloopt.
De huidige Sint-Walburgiskerk, in de Volksstraat, werd opgericht in 1936 volgens een plan van architect Flor Van Reeth. De toenmalige pastoor wou een eigentijdse en toegankelijke kerk. Deze modernistische zaalkerk is één van de belangrijkste werken van de Pelgrimsbeweging, een groep Vlaamse, katholieke kunstenaars uit het interbellum. In 2007 werd de kerk grondig gerestaureerd. Sinds 1995 is ze beschermd als monument.
De kerk bezit een sobere, bakstenen lijstgevel met een opvallende westtoren. Op de voor- en zijgevels zijn natuurstenen reliëfs met een knielende engel te zien. De toegangspoorten zijn versierd met beeldhouwwerk over Sint-Walburgis. In het westen bevindt zich de winterkapel en het doksaal. Het vijfzijdige koor is naar het oosten gericht. Het rechthoekig schip heeft een indrukwekkend cassettenplafond.
Enkele gekende interbellumkunstenaars ontwierpen het meubilair en de kunstwerken. Simon Goossens, de kunstenaar die instond voor de reliëfs op de gevels, leverde ook het reliëf van Sint-Walburgis boven het altaar, de kruisweg en de Piëta. De kleurrijke glasramen werden gerealiseerd door Eugène Yoors, Leon Vingerhoets en J. Weygant.
De beelden werden in de jaren 50 gemaakt door E. Jacques: Onze-Lieve-Vrouw met kind (1954) en een Christusbeeld (1956). Een Mariabeeld dat mee kwam uit de oude kerk werd rond 1906 gemaakt door F. Deckers.
Het orgel werd gerealiseerd in 1940 door G. D’Hondt, en afgewerkt met een orgelfront door Van Averbeke. Rie Haan ontwierp het hoofd- en Maria-altaar en het triomfkruis.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans