Kerk Saint-Firmin

Der kerk Saint-Firmin werd opgetrokken in lokale kalksteen en zandsteen. van oorsprong is het een romaanse kerk die talrijke wijzigingen heeft ondergaan. Vooral in de 19de eeuw, toen er twee traveeën aan het schip werden toegevoegd en het koor evenveel naar achteren werd verplaatst.

De oorsprong van deze kerk is vrij onduidelijk. Waarschijnlijk was het een eenvoudige kapel van de parochie Sclayn, gewijd aan Sint Jan de Doper. Pas in de 19de eeuw werd de titel Saint-Firmin officieel. De toren is 15,10 m hoog. Van zijn oorspronkelijke verdedigingsfunctie getuigen de schietgaten. Qua vorm en functie lijkt hij sterk op de torens van Seilles en Sclayn.
Het interieur van de kerk heeft transformaties ondergaan die het aanzichtaanzienlijk hebben veranderd. De halfronde bogen die het romaanse schip vormden, werden in de 19de eeuw vervangen door zuilen. De zijbeuken werden in de 18de eeuw ingrijpend gewijzigd. Waarschijnlijk had de Romaanse kerk een vlak koor, dat in de 19de eeuw werd afgebroken en gedeeltelijk herbouwd. Bij de heropbouw van het koor werden de Romaanse traveeën identiek behouwen, waarbij slechts enkele oudere stenen vervangen werden. Wat de liturgische inrichting betreft, werden bij de uitbreiding van het schip drie neoklassieke altaren en een 19e-eeuwse preekstoel geplaatst. Deze preekstoel verving de 18e- eeuwse gebeeldhouwde houten panelen met afbeeldingen van Maria, Johannes de Doper en Christus. Deze panelen werden in 1963 opgenomen in het hedendaagse altaar.
In de 20ste eeuw startte weerom een nieuwe verbouwingscampagne waarbij de oorspronkelijke indeling van de Romaanse bogen werd hersteld. Het volksaltaar werd naar voren verplaatst en naar de gelovigen gericht. Verder werden in het koor werd een plaasteren Christus opgehangen, een doopvont van hardsteen gemaakt door de bekende beeldhouwer Jean Willame, de polychromie van sommige beelden werd opnieuw geschilderd, de glas-in-loodramen werden hersteld en de koorramen werden geschilderd door Louis-Marie Londot, een bekende Naamse schilder.
In de zuidelijke zijbeuk bevindt zich een grafsteen in renaissancestijl. Deze behoort toe aan Jean de Namur, eigenaar van de cense de Dhuy, buitenechtelijke zoon van de graaf van Namen, die in 1569 overleed.

Aan de kerk bevindt zich een oud kerkhof met een prachtige verzameling van gracen, grafkapellen en gietijzeren kruisen.

Op het kerkplein staat de vermoedelijke vroegere pastorij, ook gebruikt als bibliotheek en schooltje.

Reacties Statistieken

| | Publiek