toreken

Op de torentop van "Het Toreken" zie je een zeemeermin blinken. Dit is de meermin Melusine, de mascotte van de huidevetters, want zij was hun teken van moed.
Heel lang geleden was er in de streek van Poitiers een graaf, genaamd Raimon. De man was een verwoed jager, maar geen al te sterk kaartlezer. Ttijdens een van zijn jachtpartijen raakte hij hopeloos verdwaald. Totaal het noorden kwijt ging de graaf uitgeput bij een bron zitten. Hij zat nog geen twee minuten op zijn gemak of daar verscheen een beeldschone jonkvrouw, genaamd Melusine. Bij het kruisen der blikken sloeg de vonk over en het was liefde op het eerste gezicht. Raimon besloot er geen gras over te laten groeien. Stel dat hij niet meer thuisgeraakte en eeuwig in het bos gevangen zat, hij kon er maar vast het beste van maken. Hij stelde de jonkvrouw meteen voor om te trouwen. De jonkvrouw zag dat onmiddellijk zitten, maar stelde daarbij wel een vreemde voorwaarde. Zij zou zich 6 dagen op 7 ter beschikking stellen van haar man, maar de zaterdagen reserveerde ze voor zichzelf. Raimon zou zijn Melusine op die dagen nooit te zien krijgen... De stapelverliefde graaf nam dit kleine detail er aanvankelijk met veel liefde bij, maar binnen de kortste keren kwam zijn ware aard boven. Hij kon zijn nieuwsgierigheid niet bedwingen en brak zijn belofte. Op een goede zaterdag liep hij bij zijn vrouw binnen en stelde vast dat het fijne benenstel waarvan zij voorzien was, nu een lange visstaart was. Zijn mooie jonkvrouw was een zeemeermin die op de zesde dag van de week haar ware gedaante kreeg. Melusine zag dat haar man er niet goed van was en van de wederomstuit sprong ze uit het raam en verdween in de lucht. Ze zou nimmer terugkeren, maar ging wel een nieuwe carrière tegemoet als beschermengel van de grafelijke familie en van de Gentse leerlooiers.

Reacties Statistieken

| | Publiek