Eglise Saint-Guibert

De Saint-Guibertkerk is de oude abdijkerk van de benedictijnenabdij van Gembloux. Ze werd rond 940 gesticht door ridder Wicbertus (later Saint-Guibert genoemd). Het huidige gebouw werd herbouwd tussen 1762 en 1779 door Laurent-Benoit Dewez, de beroemde architect van de Oostenrijkse Nederlanden, nadat een brand in 1678 niet alleen de abdij maar ook de stad had vernield. Nadat de Franse revolutie een einde maakte aan de kloosterordes, werd de abdij in 1797 verkocht. De abdijkerk werd in 1812 parochiekerk en verving de oude parochiekerk die gelegen was in de rue des Abbés Comtes. Oorspronkelijk had het gebouw een grondplan in kruisvorm, maar het werd vergroot en hoger gemaakt tussen 1885 en 1886 zodat er een echt kerkschip ontstond. Vandaag horen de voormalige kloostergebouwen toe aan de Landbouwfaculteit van Gembloux (Universiteit van Luik – Gembloux Agro-bio Tech).
De kerk werd gebouwd met baksteen en natuursteen en heeft een onderbouw in kalksteen. Het kerkschip telt drie traveeën, het transept is uitspringend en het koor heeft een platte kooromgang. De gevel heeft een rondboogportaal dat nog dateert van de eerste constructie. Het is voorzien van een sluitsteen met bloemen en een driehoekig fronton.
Het schip met drie traveeën heeft trapezevormige openingen en rondboogramen. De Korintische zuilen ondersteunen een kroonwerk met kroonlijsten en modillons. Het schip is bedekt met een zadeldak in leisteen. Boven de viering verrijst een klokkentoren uit de 19e eeuw. Ze is aan de oostkant geflankeerd door een toren met een klokvormig dak en een lichtkoepeltje. Het uitspringende transept heeft in de vier hoeken een lage kapel. De viering is bedekt met een blinde koepel en tongewelven. In het koor staan nog steeds de stoelen van de monniken.
Geklasseerd op 1-02-1937

Wizpr.guide