Sint-Martinuskerk

Deze beschermde, laatgotische kerk ligt in het centrum van Overijse aan de oude verbindingsweg  Brussel-Namen. Sint-Martinus is de typische patroonheilige van kerken gesticht voor het jaar 800.
Deze kruisvormige kerk werd opgetrokken in zandsteen. De toren bezit een romaanse kern uit de 12de eeuw. Het koor werd opgericht na een brand in 1489. De overige delen zijn hersteld in de 17de en 18de eeuw nadat een tweede brand had toegeslagen. Bij de eerste ramp vielen driehonderd doden en bij de tweede werd een groot deel van het dorp in de as gelegd.
In het hoogkoor geeft een grafsteen toegang geeft tot de grafkelder van de familie van Horne. In de sacristie wordt de stamboom, en de verwantschap met het Belgisch koningshuis, uitgelegd. Elders tref je de grafsteen van Maria Lips, zuster van Justus Lipsius, de beroemde humanist en professor in Leuven.
Verder in het interieur: een stenen doopvont uit de 16de eeuw met het wapen van de heren van Wittem, twee arduinen wijwatervaten, twee barokke zijaltaren in gemarmerd hout en zes biechtstoelen. Het zandstenen altaar en het eiken koorgestoelte zijn beide neogotisch.
De schilderijen in de kruisbeuken dateren van de 18de en 19de eeuw en hebben verschillende onderwerpen: de Emmaüsgangers, de Kruisoprichting, de heilige Helena die het echte Kruis herkent en Onze-Lieve-Vrouw die de Rozenkrans schenkt aan de Heilige Dominicus. Het Sint-Martinusbeeld in de linkerkruisbeuk was een geschenk van de Overijsese oud-strijders van de Eerste Wereldoorlog.
De drie prachtige glasramen van J.-B. Capronnier achter het hoofdaltaar vertellen het verhaal van Sint-Martinus. Links in het koor is er een modern glasraam uit 1987 van de plaatselijke kunstenaar Jean Rigaux.
 

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans