Landschapsatlas

Een landschap is historisch gegroeid en telt tal van 'relicten' of overblijfselen die verwijzen naar het verleden. De landschapsatlas geeft aan waar de historisch gegroeide landschapsstructuur tot vandaag herkenbaar is gebleven. Om een beeld te krijgen van de evolutie van het landschap door de eeuwen heen is het nuttig de landschapsatlas te vergelijken met de kaart van Ferraris .
Relicten kunnen heel divers van aard zijn. Zo vind je in de landschapsatlas voor de streek rond Geraardsbergen relictzones (Oudenberg), puntrelicten (Hof van Beaupré, Juffrouwkapel), lijnrelicten (kasseiweg Bosberg) en ankerplaatsen (Moerbekebos, Raspaillebos en Karkoolbos).
Wanneer je het landschap bekijkt, merk je dat het pad naar links beneden uitloopt op een dreef, terwijl her en der verspreid rijen knotwilgen staan die de perceelsgrenzen benadrukken. Verderop zie je de kerktoren van Onkerzele.

De huidige Sint-Martinuskerk van Onkerzele dateert uit 1842. Verschillende delen van het vorige kerkgebouw werden hergebruikt in de huidige kerk. Ooit diende de kerktoren als staande wip voor boogschutters.
Knotbomenrijen zijn door de mens aangeplant en vervullen verschillende functies. Zo deden ze vroeger dienst als perceelsscheiding, windscherm, veekering, schaduwbrenger voor het vee en als bodemvastlegger op erosiegevoelige plaatsen. In de landschapsatlas worden ze soms aangeduid als lijnrelicten.

Departement Omgeving