Sint-Walburgakerk

De collegiale Sint-Walburgakerk met haar majestueuze toren domineert de stad.
Van de vroeggotische kerk, waarvan de bouwwerken aanvingen in de eerste helft van de 12de eeuw, rest nu nog slechts het koor in Doornikse kalksteen.
In de 15de eeuw werd beslist de kerk te herbouwen in Brabantse gotiek maar men voltooide slechts de toren en de benedenkerk. In 1534 werden de werken stopgezet.
Het resultaat is een schitterend spel van Doornikse en Brabantse gotiek.

Het interieur had echt te lijden onder de beeldenstorm in 1566. De huidige interieurstoffering is voornamelijk in barok- en laatbarokstijl uitgevoerd. De kerk is bijzonder rijk aan beelhouwwerk, polychrome beelden, schilderijen en wandtapijten en huisvest ook de Oudenaardse beiaard.

Volgens de officiële geschiedschrijving is de eerste handbespeelde beiaard in Oudenaarde geplaatst. In 1510 levert een zekere Jan van Spiere in opdracht van het stadsbestuur 'een clavier in torrekin om te beyaerdene'. In 2010 vierde de stad het 500-jarige bestaan van de beiaard.

Oorspronkelijk was de beiaard ondergebracht in de belforttoren maar verhuisde in 1894 naar de toren van de St.-Walburgakerk. Vandaag wordt het stokkenklavier bespeeld door stadsbeiaardier Lode Schynkel. Vier historische Van den Gheynklokken uit 1759 kregen een gepaste plaats op het graspleintje naast de Sint-Walburgakerk.

Reacties Statistieken

| | Publiek | Engels