Molen van Oelegem

De Molen van Oelegem is een beltmolen van het type bovenkruier in het dorp Oelegem, in de gemeente Ranst in België. De molen wordt ook wel Stenen Molen genoemd om deze te kunnen onderscheiden van de houten standerdmolen die zich buiten het dorp bevond tot 1940 toen die molen afbrandde.

De bouw ving aan in 1845 in opdracht van Martinus De Winter en naar verluidt was de molen pas maalvaardig in 1854. In 1891 verkochten de erfgenamen de molen aan Jan-Baptist Heylen, de toenmalige burgemeester van Oelegem. De installatie werd door de opkomst van mechanische maalderijen steeds minder gebruikt. Tegen het einde van de Eerste Wereldoorlog was de molen voor het laatst actief in commerciële dienst. Sedert die tijd diende het gebouw voor diverse andere functies: garage, opslagplaats, lokaal voor de Katholieke Arbeidersjeugd en als buitenverblijf. Gedurende de Tweede Wereldoorlog raakte het metselwerk beschadigd door beschietingen en nog in 1942 kreeg de molen de status van monument. In 1962 werd de buitenzijde gerestaureerd wat verder verval tijdelijk tegenging. Sinds 1982 draagt de heemkundige kring De Brakken van Oelegem zorg voor het monument.

Wikipedia