Sint-Monicakerk

In de kustgemeente De Haan ontstond de nood aan een kerk door de uitbreiding van de villawijk de Concessie. Deze prestigieuze wijk werd op vraag van koning Leopold II in 1888 door de Londense architect William Kidner ontworpen, geïnspireerd op de toenmalige Engelse tuinwijkgedachte.
In 1897 werd tussen de Dantelaan en de Montaignelaan de Willibrorduskapel opgericht. Twee jaar later al besefte men dat een volwaardige kerk nodig was. In 1902 werd die voltooid. De augustijnen uit Gent bouwden er aan de Grotestraat 10 een klooster bij.
Door de toename van de bevolking en het toerisme werd ook deze kerk te klein. In 1920 ontwierp de Schaarbeekse architect Laenen een uitbreiding in neobyzantijnse stijl. Er ontstond een kerk met een grondplan in de vorm van een Lotharings kruis, ter ere van Sint-Monica. 
Zo betreed je het interieur van de driebeukige kerk, ingericht in neogotische stijl met karakterbepalende accenten uit de byzantijnse kunst. Het meubilair blijft sober met onder meer biechtstoelen, offerblokken, communiebank, kruisweg. In het koor vind je glasramen met afbeelding van heiligen. Bekijk zeker ook de kruisweg in basreliëfs. Het orgel (1968) is van de hand van Jos Loncke en zonen.
De vrijstaande kerk, met bescheiden achthoekige toren, is beeldbepalend voor de Monicastraat. Deze korte verbindingsstraat tussen de Wenduinesteenweg en de Grotestraat gaat over in een voetweg. De straat ontstond samen met de omringende straten rondom de Sint-Monicakerk. Sommige tracés herinneren aan de verdwenen kerkdreef en kerkplein. De volledige Concessie is beschermd als dorpsgezicht.

Wizpr.guide