Mullenskasteel

De plaatsnaam Woluekerka, Woluekerke werd reeds omstreeks 1177 vermeld. Het Hof-te-Wolfskerke heeft onder het Ancien Régime steeds toebehoord aan de Benedictijnenabdij van Ename. Deze abdij had in de noordwestelijke hoek van Opbrakel ook de heerlijkheid Wolfskerke, een gebied dat veel groter was dan de gronden van het Hof-te-Wolfskerke en waarin de abt autonoom alle rechten bezat. In 1571 bedroeg de oppervlakte van het Hof ongeveer 36 ha. In 1653 werd het Hof gepacht door de broers Filip en Joos de Ruyver, die elk op een mooie afzonderlijke boerderij woonden, de ene op het huidige erf, de andere wat meer ten zuiden dichtbij de bocht van de huidige Wolfskerkestraat. Halverwege de 18 de eeuw werden op kosten van de abdij het huidige woonhuis en de schuur opgetrokken en beide historische gebouwen zijn heel zuiver bewaard gebleven tot op heden. Uit die tijd dateert ook de steen ingemetseld in de muur van het woonhuis, die de wapenschilden van de abdij van Ename en abt Colius afbeeldt. In de Franse periode kwam heel Wolfskerke met een oppervlakte van 41 ha. in handen van de familie Mulle van Gent, later te Tielt woonachtig onder de naam Mulle de Terschueren. In 1893 – de datum staat in het dak – voerde senator Mulle grootse plannen uit te Wolfskerke: Met eigen personeel liet hij voor die tijd hypermoderne bedrijfsgebouwen oprichten, waaronder een verwarmde kippenkwekerij, waarvan nu nog de schoorsteen te zien is. Bovendien werd een luxueus landhuis opgetrokken, het "Château Mulle – in de volksmond "Mullens kasteel" genoemd – met echte romantische kasteelallures. In 1919 heeft burgemeester Lothaire Van den Bossche alles kunnen opkopen. Het kasteel, dat heel erg in verval raakte, werd een paar jaar geleden opgekocht door de bekende kunstenaar Jan Fabre, die het helemaal laat herstellen.

Willem Vandenameele