Kapel van Luipegem

De kapel wordt in de volksmond ook wel t' scheef kapelleke genoemd.

In een haakse bocht van Luipegem in een omhaagd grasveldje ter hoogte van het kasteeldomein, staat de oudste kapel van Bornem. Algemeen neemt men aan dat Pedro Coloma, de toenmalige heer van Bornem het kapelletje van Luipegem liet bouwen, 10 jaar na de voltooiing van het klooster. Boven de deur staat ook het bouwjaar 1613 in de witte zandsteen van de spitsgevel gegrift.

De kapel van Luipegem is toegewijd aan Onze-Lieve-Vrouw als een teken van de grote Mariadevotie van Pedro Coloma. Volgens de legende vond men in het putje van de bron naast de kapel destijds een Mariabeeldje. Het beeldje van Onze-Lieve-Vrouw is uit lindehout gesneden en alleen het bovenste deel is volledig afgewerkt. Het dateert uit de 16de of 17de eeuw.

In archiefdocumenten uit 1596 vindt men zelfs betalingen voor gedane herstellingen in de buurt van de kapel. Dit betekent dat er in Luipegem reeds een kapel bestond. De huidige kapel is hoe dan ook de oudste van Bornem.
Bron

Ze staat nabij een plekje waar de laatst overgebleven Bornemse bron uit de ondergrond opborrelt. Volgens de legende is het bronhelder water nog nooit bevroren en werd het gebruikt bij koorts, oog- en huidziekten.
Het kapelletje heeft een rechthoekig grondplan met een beuk van één travee en een vlakke koorsluiting. De bakstenen muren werden bepleisterd en nadien wit geschilderd. Schuine hoeksteunberen schragen de muren en dragen in ruime mate bij tot de architecturale bevalligheid. In het bepleisterd interieur herinnert een inscriptie er ons aan dat deze kapel in 1926 in opdracht van gravin Ferdinand de Marnix de Sainte-Aldegonde werd hersteld en gerestaureerd.
In 1988 werd de kapel gerestaureerd naar een ontwerp van architect Karel Raes. Het geheel werd ook omgeven door een nieuwe beplanting. Op zondag 8 september 2013 vierden de omwonenden het 400-jarig bestaan.

jp