Dorpskern Kallo

Dit polderdorp telt iets meer dan 2000 inwoners en bestond al in de 12de eeuw. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog dwong Alexander Farnese vanuit Kallo Antwerpen op de knieën met behulp van een pontonbrug. In de 20ste eeuw werd het noordelijke gedeelte van Kallo opgeslorpt door de haven. In het centrum staat het voormalige gemeentehuis van Kallo. Dit fraaie gebouw werd in 1911 gebouwd in neorenaissancestijl. De raadzaal op de eerste verdieping wordt gedomineerd door een schilderij dat de dood van Maurits van Nassau voorstelt. Deze zoon van Willem de Zwijger stierf tijdens de Slag van Kallo in 1638. Aan de overkant van het plein, op het einde van de SintPietersstraat staat de Sint-Petrus- en Pauluskerk. Deze parochiekerk werd in 1179 overgedragen aan de bisschop Doornik en vervolgens aan de Sint-Pietersabdij van Gent. Haar huidig uitzicht dankt de kerk aan een verbouwing uit 1865-1869. Het interieur bevat echter heel wat oudere elementen, zoals het beschermde rococo-orgel. Dat werd in de 18de eeuw gebouwd door Lambert en Pieter Van Peteghem, een bekende familie orgelbouwers.

Vossen in Vlaanderen