De oude pastorie, glans van de norbertijnen

De ‘buitenheren’ van de norbertijnen zoals de parochiepriesters werden genoemd, werden gehuisvest in weldoordachte en fraaie pastorijen. Je ziet hier nog slechts het ruime rechthoekige hoofdgebouw met de ingang centraal geplaatst. Maar eigenlijk besloeg de pastorij tot midden de vorige eeuw zowat de hele huidige parking met een ommuurde tuin en daarin enkele bijgebouwen. Het feit dat er een koetshuis voorzien was zegt wel iets over de toenmalige rijkdom. De pastoor kon via een poortje in de achterzijde van de tuin over het kerkhof rechtstreeks naar de sacristie stappen.

Boven de ingang zien we het wapenschild van abt Wouters, teken van zijn macht. De wapenspreuk "Luce et candore" (Uit licht en eerlijkheid) zegt wel iets over hoe hij van zichzelf dacht.

Tot 1967 bleef de pastorij bewoond. Daarna verviel het gebouw snel en 1975 liet de gemeente het gebouw restaureren om het in 1978 als gemeentehuis in gebruik te nemen.

Jan Rymenams