"Op de vondel staat een late zwaan"

Deze zin uit het gedicht ‘Onbewuste avond’ van Paul Van Ostaijen, roept het beeld op van een zwaan op een ‘vlonder’ aan een vijver of over een beek. Een vondel werd gebruikt om een eenvoudige brug over een beek aan te duiden, vaak maar enkele planken breed.

Wanneer we historische kaarten bekijken dan zien we duidelijk een brug op de Ferrariskaart uit het einde van de 18de eeuw. Op de Vandermaelenkaart, halfweg de 19de eeuw, is dit helemaal niet meer zo duidelijk en op de kaart van 1873 is niets meer te zien. Op de stafkaart van 1904 lijkt er een smal bruggetje te bestaan dat op de kaart van 1939 een flinke brug geworden is, waarschijnlijk gebouwd wanneer de verbinding tussen Tremelo en Werchter via de baan werd gemaakt.

Vlakbij zie je een poëziebank en een plaat die ons informeert over de ‘grote modderkruiper’. De laatste vermelding van deze zeldzame dateert van 50 jaar geleden. De naam heeft hij te danken dat hij bij onheil in de modder wegduikt. Zodra je hem vastneemt, laat hij fluitende winden. Vandaar zijn andere naam: ‘fluitaal’.

Jan Rymenams