Gevangenis van Hoei

De gevangenis van Hoei is een van de kleinere inrichtingen van het land. Ze werd tussen 1867 en 1871 op een voormalig eigendom van de minderbroeders kapucijnen gebouwd. De opening vond in 1871 plaats en in het gebouw konden aanvankelijk 42 mannen en 18 vrouwen verblijven.

Op 31 december 1943 ondernam een gewapend commando van ongeveer 20 verzetsleden er een inval om verzetslieden te bevrijden, onder wie zeven terdoodveroordeelden die de dag daarop door de Duitse bezetter zouden worden geëxecuteerd. Na de Tweede Wereldoorlog werden in de gevangenis tal van politieke delinquenten, waaronder collaborateurs en krijgsgevangenen, opgesloten.

Van 1955 tot 1975 fungeerde de gevangenis als observatiecentrum om delinquenten naar het penitentiair schoolcentrum van Marneffe te verplaatsen. Dit gebeurde in het kader van de idee van een modelgevangenis met een open regime. De gedetineerden verbleven in Hoei met het oog op een overbrenging naar de inrichting in Marneffe die voor hun toestand geschikt was.

Momenteel (2023) fungeert de gevangenis van Hoei als arrest- en strafhuis en biedt plaats aan zowel gedetineerden in voorlopige hechtenis als veroordeelde gedetineerden. Het betreft een kleinschalig gebouw in T-vorm dat aansluit bij een sterfiguur met drie armen die overeenstemmen met de verschillende gangen. Het cellulair complex is open op drie niveaus en beschikt over een capaciteit van 63 plaatsen. De cellen zijn geconstrueerd als eenpersoonscellen, maar vaak verblijven er twee gedetineerden. Er zijn drie driepersoonscellen en twee vierpersoonscellen.

Willem Vandenameele