Le Saint-Gilles

Het voormalig ziekenhuis van Sint-Gillis, gelegen aan de voet van de citadel van Namen, werd voor het eerst gedocumenteerd in de 13e eeuw. Het was het eerste ziekenhuis van Namen. Het werd volledig herbouwd tussen 1667 en 1724.

Het werd in 1367 beschouwd als een 'Grand Hôpital' en had door de geschiedenis heen verschillende namen: 'Hostellerie de Namur' en vervolgens 'Hôpital Notre-Dame' (vanwege de nabijheid van de collegiale kerk van Notre-Dame, die nu verdwenen is), en 'Grand-Hôpital'. Sinds de 18e eeuw staat het bekend als 'Sint-Gillisziekenhuis'.

Het gebouw veranderde van functie en kreeg vanaf 1796 de officiële naam 'Hospice Sint-Gillis'. Tot 1965 ontving het berooide oude mensen, mannen en vrouwen. Het was afhankelijk van de OCMW's van de stad Namen .

Het gebouw bestaat uit drie vleugels in een U-vorm met uitzicht op de Maas en is typerend voor de 17e-eeuwse gebouwen in de Mosan-regio, met een gevel van bakstenen muren en kalkstenen voetstuk, raamomlijstingen, kozijnen en touwbanen. Tegenover de citadel staat een barokke poort in kalksteen.

Nadat het hospice in de jaren 1960 werd verlaten, werd het in 1985 eigendom van het Waals Gewest. Het Gewest begon in de jaren 1990 met de renovatie op basis van plannen van architect André Dupont. Het gebouw werd geconsolideerd en de buitenmuren werden rood gepleisterd, waardoor de kleur van de bakstenen werd hersteld. De indeling van het interieur respecteert de bestaande structuren, zoals de openbare zittingszaal, in een smalle U-vorm die doet denken aan het Engelse Lagerhuis. Een gedurfd glazen buitendak werd later toegevoegd om de interne circulatie te vergemakkelijken.

Op heden is dit de zetel van het Waalse parlement.

Archeologische opgravingen aan het einde van de jaren tachtig onthulden, op een diepte van 3,40 meter, het bestaan ​​van een oude begraafplaats uit de 16e en 17e eeuw . Er zijn ongeveer 350 graven vermeld.

Willem Vandenameele