Pont de Jambes - Namen

Een oude traditie dateert de oorsprong van de Jambesbrug terug naar de Romeinse tijd.

De Pont "de Jambes", met als echte naam "Pont de Meuse", is een zeer oude gemetselde brug over de Maas tussen Jambes (rechteroever) en de voet van de citadel van Namen (linkeroever). Ze is verschillende keren herbouwd en aangepast. Het is 145 meter lang en heeft tegenwoordig zeven bogen, waarvan de middelste breder is om de doorgang van rivierkonvooien mogelijk te maken.

Een legende maakt melding van de bouw in de 2e eeuw voor Christus van een brug over de Maas door een zekere prins Bourgal, Een document uit 1289 is nauwkeuriger en spreekt van een brug van steen en hout met een toren in het midden. Deze toren wordt beschouwd als een belfort. Gravures uit de 13e en 14e eeuw spreken over een brug met zeven stenen pijlers. Op de laatste paal staat een vierkante belforttoren, doorboord door een deur van een ophaalbrug en uitgebreid met een houten loopbrug, ondersteund door een pier en eindigend op de rechteroever. Het houten deel van de brug bleef tot 1746 bestaan.

De toren is in feite de grenspost tussen het graafschap Namen. en het prinsdom Luik, waartoe Jambes behoort. Hier komen de schepenen van de twee steden bijeen om geschillen en buurt- en grensproblemen te bespreken en op te lossen. Er is ook een plek voor gerechtigheid. De toren doet dienst als gevangenis. Daar worden veroordeelden geëxecuteerd.

Tijdens de eerste en tweede werfeldoorlog werden telkens 3 bogen van de brug opgeblazen door het Belgisch leger om de opmars van de Duitse troepen te vertragen. De brug werd tussen 1961 en 1965 herbouwd en gerenoveerd. 

Willem Vandenameele