Bank voor Internationale Betalingen

De Bank voor Internationale Betalingen is een internationale organisatie die internationale monetaire en financiële samenwerking nastreeft en optreedt als bank voor de nationale centrale banken. De bank is gevestigd te Bazel, Zwitserland en heeft een agentschap in Hongkong en Mexico-Stad.
Na de Eerste Wereldoorlog werd Duitsland grote herstelbetalingen opgelegd. Het land moest dit grotendeels in geld betalen. Duitsland kon moeilijk aan het geld komen vanwege uitvoerverboden en productie embargo’s. Het bleef daardoor in gebreke. In 1930 werd het Young plan opgesteld, Duitsland zou de totale herstelbetaling van ruim 120 miljard Mark terugbetalen over een periode van 59 jaar. Een nieuwe bank, de Bank voor Internationale Betalingen , werd hiervoor opgericht. Deze instelling zou het geld van Duitsland ontvangen en vervolgens verdelen onder de rechthebbende landen. Het hoofdkantoor kwam in Bazel in het neutrale Zwitserland en kreeg de centrale banken van Duitsland, Frankrijk, Engeland, België en Italië als aandeelhouder en drie Amerikaanse particuliere banken. Nog geen jaar later, medio 1931, bleek Duitsland niet aan de betalingsverplichtingen te kunnen voldoen. Op 31 juli werd door het Hoover-Moratorium aan Duitsland uitstel van betaling verleend en weer een jaar later tijdens de conferentie van Lausanne helemaal stopgezet. De belangrijkste taak kwam hiermee te vervallen.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Catalaans • Duits • Engels • Frans • Italiaans • Spaans