Slag bij Jemmingen

De tweede Slag bij Jemmingen, thans het Duitse Jemgum, vond plaats op 21 juli 1568 tussen een staatsgezind leger onder Lodewijk van Nassau en een Spaansgezind leger onder Caspar de Robles en Fernando Álvarez de Toledo, hertog van Alva.

Na de voor de Nederlandse opstandelingen op 23 mei 1568 succesvolle overwinning in de Slag bij Heiligerlee bleef Alva even in het defensief. Lodewijk van Nassau belegerde met hulp van de watergeuzen de stad Groningen, maar gaf dit op toen Alva met een nieuw leger naar het noorden trok. De troepenmacht van Alva was dubbel zo sterk en bestond voor een belangrijk deel uit Spaanse keurtroepen. Lodewijk wist dat zijn troepen in het open veld geen partij waren voor die van Alva en trok zich daarom terug aan de Eems. Op de linkeroever had hij zijn leger in stelling gebracht. Lodewijk meende dat die zo sterk was dat hij van de veronderstelling uitging dat Alva hem daar niet zou durven aanvallen. Lodewijks rechtervleugel werd gedekt door drassige grond en zijn linkervleugel door het aan de Eems gelegen Duitse dorpje Jemmingen. Het dorp was alleen bereikbaar via de uiterwaarden en de rivierdijk die door Lodewijk met verschansingen werden beschermd. Lodewijk wilde net zo lang bij Jemmingen gestationeerd blijven totdat Alva zich gedwongen zou voelen om naar Brabant terug te keren, vanwege de inval daar van Lodewijks broer Willem van Oranje. Vervolgens zou Lodewijk dan opnieuw Groningen belegeren. Proviand voor zijn troepen verkreeg Lodewijk via de Eems, aangezien de watergeuzen de monding voor de Spanjaarden hadden afgesloten.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans • Italiaans • Spaans