Abdij Weingarten

In de eerste helft van de tiende eeuw stichtten de Welfen een vrouwenklooster bij het dorp Altdorf. Na de brand van 1053 werd deze abdij voor benedictinessen verplaatst naar de Martinsberg en Weingarten genoemd.
In 1056 werden de nonnen vervangen door monniken uit Altomünster.
Op zijn laatst in 1191 kwamen dorp en klooster aan de Hohenstaufen. Zowel de Welfen als de Hohenstaufen hebben het klooster veel goederen geschonken. In 1268 werd het klooster volgens een vermelding uit 1274 rijksonmiddellijk.
In 1419 liet de abt het nonnenklooster in Hofen bij Friedrichshafen opheffen. De rijke bezittingen werden verenigd met die van Weingarten.
Het dorp Altdorf werd de bestuurszetel van de landvoogdij Opper-Zwaben, die ook de protectie van het klooster uitoefende. De landvoogdij kwam in 1486 in handen van Oostenrijk, zodat de abdij het risico liep de rijksvrijheid kwijt te raken. Verdragen van 1531 en 1533 wisten dit te voorkomen. Een groot deel van het gebied bleef wel onder het gezag van de landvoogdij.
In 1614 werden de heerlijkheid Blumenegg en St. Gerold gekocht van de graaf van Sulz-Klettgau. St. Gerold werd in 1648 verkocht aan de abdij van Einsiedeln. In 1685/1740 werd de halsheerlijkheid als rijkspand verworven. De bezittingen in de Vintschgau in Zuid-Tirol gingen in 1694 verloren. De bezittingen in Hofen werden in 1702 omgezet in een prioraat. De tot de rijksridderschap behorende heerlijkheid Brochenzell werd in 1721 verworven van de familie Van Humpis. Brochenzell vormde een exclave.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Catalaans • Duits • Engels • Frans • Italiaans • Spaans