Romeins slagveld bij Kalefeld

Het Romeinse slagveld bij Kalefeld is een archeologische vindplek nabij het Kalefelder gehucht Wiershausen in Nedersaksen. Over een oppervlakte van 2,0 x 0,5 km zijn in de aarde overblijfselen gevonden, die wijzen op een gevecht tussen Romeinen en Germanen in de eerste helft van de 3e eeuw n.Chr. De oudheidkundige vindplaats wordt door de opgravers gezien als een baanbrekende ontdekking, waaraan een buitengewone wetenschappelijke betekenis wordt toegeschreven. Het in 2008 ontdekte slagveld is benevens de Fundregion Kalkriese, de Romeinse legerkampen Bentumersiel en Hedemünden één van de weinige Romeinse opgraafplaatsen in Noord-Duitsland.
De vroegste met zekerheid dateerbare munt die gevonden is, is in 228 n.Chr. geslagen. In de schachten van speerpunten zijn onverkoolde houtresten gevonden, die met de C14-methode konden worden gedateerd als ongeveer 1800 jaar oud, met een marge van 30 jaar, en daarmee is 240 n.Chr. ongeveer het laatst mogelijke jaartal. Uit de laat-antieke Historia Augusta is bekend dat keizer Maximinus Thrax in 235 een veldtocht tegen de Germanen hield, waarbij hij vanaf Mogontiacum tussen 300 tot 400 mijlen in vijandig gebied zou zijn doorgestoten. In vroegmoderne heruitgaven van dat geschrift werd dit "gecorrigeerd" naar triginta en quadraginta omdat men zo'n verre krijgsonderneming voor onmogelijk hield, maar de vondst van het slagveld bij Kalefeld maakt dat waarschijnlijk tot een grote vergissing, en lijkt de Historia Augusta te bevestigen. Een combinatie van de gegevens wijst er vermoedelijk op dat in de zomer of herfst van 235 er een gevecht plaatsvond tussen het Romeinse Legio IV Flavia Felix . De onderzoekers sluiten echter niet uit het gaat om een veldslag tussen twee Germaanse stammen die vochten met wapens van Romeinse makelij.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Italiaans • Spaans