Door de Kupfer- en Kocher-vallei

Onderweg met geograaf Robert Gradmann. Van plattelandspastor tot professor in de geografie en daarmee de belangrijkste geograaf van de 19e eeuw. Robert Gradmann, geboren in 1865 in Lauffen am Neckar, was van 1891 tot 1901 werkzaam als plattelandspastoor in Forchtenberg.

Hier voldeed hij niet alleen aan zijn pastorale taken, maar richtte ook een Raiffeisen-kredietvereniging op, was verantwoordelijk voor de bijscholing van onderwijzers en werkte aan zijn tijdens zijn opleiding in Tübingen begonnen werk Het plantenleven van de Schwäbische Alb, met aandacht voor de aangrenzende gebieden van Zuid-Duitsland. Eugen Nägele, destijds uitgever van de Blätter des Schwäbischen Albvereins, had hem hiertoe aangemoedigd.

Dit uitgebreide werk werd erkend als proefschrift en Robert Gradmann promoveerde cum laude tot Doctor of Science aan de faculteit der natuurwetenschappen! Hohenlohe is inderdaad divers. Bibliothecaris en privédocent geografie (1901 - 1919) in Tübingen en vervolgens professor in Erlangen tot 1936 waren zijn volgende stations. Sindsdien kan geen enkele landsbeschrijving (zoals het Koninkrijk Württemberg, districtbeschrijvingen) zonder de beschrijving en indeling van het landschap van Gradmann.
Zelfs vandaag de dag zijn veel gebruikte termen in de ecologie, zoals bijvoorbeeld verbodsbossen, steile hellingen en steppeheide, al door R. Gradmann rond 1905 geïntroduceerd. Zijn wetenschappelijke interesse lag onder andere bij de verbanden tussen bodem, klimaat, vegetatie en nederzettingsgeschiedenis.