Droomlus Waterweg

Tussen Prims en Sollbach wandel je over romantische paden langs natuurmonumenten en rotsformaties. Oude grensstenen en fantastische uitzichten vanaf de Schlossberg over Vogelsbüsch terug naar Büschfeld vullen de wandelroute aan. Het Sollbachtal vormde tussen 1920 en 1935 de grens tussen het Duitse Rijk en het toenmalige Saargebied, dat in die tijd onder toezicht stond van de Volkenbond.

De route wordt vooral gekenmerkt door beekjes, rotsen en wildromantische natuurlijke landschappen. Sollbach en Prims, Kerzenbach en Mottenborn, de Springentalquelle, de Heidenborn en vele kleine zijrivieren en bronhorizonten doorkruisen en begeleiden deze buitengewone wandelweg.

Nadat het laatste huis van Büschfeld is gepasseerd, gaat de weg steil omhoog.

Er moeten heel wat hoogtemeters worden overwonnen tot aan het uitkijkpunt bij de Kälberfels.

Het uitzicht door het waldfenster bij de Kälberfels biedt vergezichten over het dal van de Prims tot aan de bergkammen van het Schwarzwälder Hochwald.

In het Sollbachtal staat het natuurmonument Fünf Eichen. De vijf, ongeveer 200 jaar oude eiken, groeiden vanuit één eikenstam omhoog. Het Sollbachtal vormde tussen 1920 en 1935 de grens tussen het Duitse Rijk en het toenmalige Saargebied, dat in die tijd onder toezicht van de Volkenbond stond.

Hoe langer je langs de beek onderweg bent, hoe padiger de weg wordt, die in totale afzondering leidt. Boven het Solbachtal staat de Drie-Kreise-Stein. Daar komen de grenzen van de districten Merzig-Wadern, Saarlouis en St. Wendel samen. Vervolgens gaat het verder omhoog naar het hoogplateau tussen de dorpen Vogelsbüsch en Altland.

In het Primstal gaat het steil omhoog richting het natuurgebied Junger Hirschkopf. Verschillende bizarre rotsachtige uitlopers, bekend als Waderner Schichten, worden gepasseerd. Over de oude spoorwegdijk leidt de weg langs de Prims terug naar Büschfeld.

De route is beoordeeld door het Duitse Wandel Instituut met 72 belevenispunten.