Iterbachtour - Roomsoesjes om te wandelen

Toen Benedictus van Aniane in 814 opdracht kreeg van de keizer om een gebied te kiezen voor de stichting van een klooster, koos hij voor een prachtige locatie: het gebied rond Kornelimünster aan de samenvloeiing van de Inde en de Iter bood aantrekkelijke mogelijkheden om de toekomstige abdij-inkomsten veilig te stellen. Hier lokten rijkdom aan bossen, bruikbare waterlopen en ertsen. Gunstig genoeg hadden de Romeinen dit alles al gebruikt, het landschap gecultiveerd en een vroeg netwerk van wegen aangelegd.

Vandaag de dag vormt het Itertal een prachtige locatie om te wandelen en van de natuur te genieten. Op idyllische paden ontdekken we de vrij stromende beek, wandelen we door weelderige weiden en struikgewas. Vanaf de valleihellingen genieten we van het weidse uitzicht over het zacht glooiende weidelandschap van de Münsterland-regio en passeren we de dorpsrand van Walheim.

Het stille, afgelegen natuurreservaat doet nauwelijks vermoeden dat hier in de vroege industrialisatieperiode hamers klonken. Toen de ijzerindustrie in de Eifel zich ontwikkelde tot de bakermat van de industrialisatie, ontstond in de jaren 1780 ook in het Iterdal een ijzersmelterij en een hamerwerk. In de afgelegen gebieden werden scheppen, ploegen, potten, ovens en rollen geproduceerd. De benodigde grondstoffen waren direct ter plaatse beschikbaar: het ijzererts kwam uit een nabijgelegen mijn, houtskool uit de omliggende bossen stookte de hoogoven en de Iter dreef het waterrad aan met de hamer die de ijzeren platen tot platen vormde. De hoogoven van Schmithof was met zijn 10 meter de hoogste en meest productieve in de wijde omtrek. Het gebouwencomplex van de smelterij verder stroomopwaarts is tot op heden bewaard gebleven. Het hamerwerk passeren we tijdens onze wandeling, de gebouwen bestaan niet meer, maar het vochtige dal "Die Pletsch" doet vermoeden dat er ooit een voormalige molen vijver was.

Op de route zijn nog meer molenlocaties te vinden. Bij de brug aan het begin van de wandeling, waar de Iter in de Inde stroomt, stond de Goudmolen, waar men zich naar verluidt bezighield met goudwinning. Hoog bovenaan op 22 meter overspant sinds 1885 een Vennbahnviaduct de Iterbach.

Iets verder stroomopwaarts zijn de gebouwen van de Königsmühle bewaard gebleven. Hun waterwielen hebben in plaats van hamers maalstenen in beweging gezet. In 1525 komt de molen voor het eerst voor in documenten en was tot 1928 in bedrijf als oliemolen.

Hoogtepunten langs de route

1 Kornelimünster, historisch centrum, voormalige rijksabdij, Proosdijkerk St. Kornelius

2 Vennbahn Iterbach-Viaduct

3 Natuurreservaat Itertal

4 Königsmühle