Jakobsweg Etappe van de Talbrücke Freisen Oberkirchen naar St. Wendel

Deze etappe brengt ons van de Talbrug in Freisen-Oberkirchen via St. Wendel-Hoof bij de Wendelinushof, langs het Missiehuis en de Wendelinuskapel naar de Wendelinusbasiliek in St. Wendel.

De etappe begint bij het meest indrukwekkende bouwwerk in de gemeente Freisen, de Talbrug in Oberkirchen. Met 12 bogen op 11 pijlers strekt deze zich uit over 275m en overspant in een hoogte van 30 m het dal van de Oster direct bij de ingang van Oberkirchen. De Talbrug is een van de grootste stenen bruggen in Zuidwest-Duitsland.

Men vermoedt dat de katholieke kerk St. Katharina Oberkirchen uit de 14e of 15e eeuw stamt. De kerk toont zich in volle pracht als het christelijke en culturele middelpunt van Oberkirchen.

Het Natuurgebied Weiselberg is rijk aan natuurlijke schoonheden en indrukwekkende schatten. De Weiselberg is beroemd om de prachtige kleurrijke mineralen die daar gevonden worden. In het Mineralogisch Museum in Oberkirchen en het Mineralenmuseum in Freisen zijn enkele vondsten tentoongesteld.

We passeren de Wendelinushof met veeteelt, werkplaatsen voor gehandicapten, een tuincentrum, horeca en een markt voor regionale producten.

Langs de begraafplaats van de paters en de Lourdesgrot komen we langs het Missiehuis. Pater Arnold Janssen richtte in 1898 in St. Wendel de Missiegenootschap van de Steyler Missionarissen op. Tot het complex behoren het volkenkundig museum en de missieboekhandel, het Arnold-Janssen-Gymnasium en de Missiehuiskerk.

St. Wendel werd voor het eerst genoemd in 496 n.Chr. als Basonvillaris. In de 6e eeuw leefde hier de heilige Wendelin, die behoorde tot een Iers-Schotse monniksbeweging. Volgens de legende was hij als koningszoon onderweg naar Rome om de koningskroon te ontvangen, maar vestigde zich als kluizenaar in St. Wendel. Precies op de plek waar hij tijdens een grote droogte zijn staf in de grond stak, staat nu de naar hem vernoemde Wendelinuskapel met een fontein. Hier komen we op weg naar de stad langs.

De naam "Sankt Wendalino" werd in de 14e eeuw voor het eerst genoemd in een oorkonde van Balduin van Luxemburg, de aartsbisschop van Trier, in het kader van de vroege Wendelinusverering. Hij wilde de stad uitbouwen tot een economisch en cultureel centrum en zo kreeg St. Wendel in 1332 markt- en stadsrechten. Men begon al snel met de bouw van de Wendelinusbasiliek, die echter pas in 1460 in laatgotische stijl werd voltooid. Met zijn hoge torenspits van de westtoren is het een opvallend herkenningspunt in de stad en geldt het als een van de mooiste hallenkerken van Duitsland.

De relieken van de heilige Wendelin bevinden zich nog steeds in het hooggraf bij het altaar. Aan de zijkant van de tombe wordt een afbeelding van Jakobus met de schelp getoond. Als belangrijke pelgrimskerk trekt het vooral tijdens de jaarlijkse bedevaartsevenementen met Pinksteren en de Wendelinusweek talrijke pelgrims aan.