Met sneeuwschoenen over de waterscheiding en Zwieseleck naar het Rode Kruis

Bij de wandelparkeerplaats in Neurittsteig gaan we naar het houten blokhuis van WSV Rittsteig. Over het algemeen volgen we tijdens deze tocht altijd de wandelrouteaanduidingen van de Nk24. Hier slaan we dan linksaf de gespoorde bosweg in (Let op: betreed alsjeblieft niet de langlaufsporen, de weg is breed genoeg voor iedereen!) en wandelen ongeveer 2 km tot aan het bord voorbij de besneeuwde houten sculpturen van de kettingzaagkunstenaar Rudi Mühlbauer. Bij het bord vinden we aan een boom een beeldzuil met de Heiland op rust in de buurt van een rustplaats met schuilhut. Bovendien kunnen we genieten van een weids uitzicht op het aangrenzende Tsjechië. Vervolgens wandelen we nog een stuk verder op de bosweg tot aan een houtlaadplaats, daar slaan we half-rechtsaf een bospad in. Al snel bereiken we de Taubenbrunn (de bron voedt de Angelbach) bij grenspaal nr. 18. Hier boven loopt ook de Europese waterscheiding Elbe - Donau. Dat betekent dat de neerslag die hier oppervlakkig afvloeit uiteindelijk aan de ene kant in de Elbe en aan de andere kant in de Donau terechtkomt, afhankelijk van aan welke kant van de waterscheiding hij valt. Na de zijweg naar de Taubenbrunn gaan we verder langs de weg totdat we na ongeveer 200 m aan onze rechterhand een gemarkeerd smal pad bereiken waar we inslaan. Niet lang daarna komen we bij een kleine stenen kapel in het bos. Vanaf daar ervaren we een zeer gevarieerd bospad met rotsformaties, open plekken met jong bos en een uitkijkpunt, de Zwieseleck, met een prachtig uitzicht op de Osser en Arber. We gaan verder en komen dan nog langs een rotskam bij het Rode Kruis. Daarna dalen we weer af naar Neurittsteig. We passeren een boerderij en komen bij de wandelparkeerplaats Neurittsteig. Deze tocht bevindt zich in een gebied waar ook het zeldzame auerhoen voorkomt. Elke verstoring zet deze grote vogels aan tot vluchten, waarbij ze enorme energie verbruiken. Bij regelmatige verstoringen kan dit leiden tot de hongerdood. Daarom ons verzoek: Blijf in de winter absoluut op de gemarkeerde wandelpaden.