FrankenwaldSteigla Dreierknock

Diep ademhalen - Diepe bossen, lichte open plekken, hoogvlaktes met verrassende uitzichten: wandelen in het Frankische Woud opent onverwachte horizonten voor oog en ziel! Voor de grootsheid van de natuur worden onze alledaagse angsten en zorgen nietig en klein. We ademen diep en vinden onszelf terug.

Het beklimmen van toppen kun je bij ons in het Frankische Woud oefenen. We hebben misschien niet de hoogste bergen, vaak zijn het misschien alleen maar heuvels, maar we hebben er veel. En elke beklommen heuvel betekent een succeservaring en biedt de kans op een goed uitzicht. Volg onze Frankische Woudroute "Dreierknock", laat je verrassen door de steeds veranderende uitzichten die zich onthullen tussen hoogvlaktes en bos. Geniet van het onbeschrijflijk heilzame gevoel: Diep ademhalen!

Heuvels met hun typische afgeronde verhogingen worden in onze regio "Knock" genoemd. Onze weg leidt ons in een constant op en neer naar drie van deze karakteristieke hoogtes: naar Kreuzknock (vernoemd naar een oud kruispunt), naar Schnebeser Knock met 681 meter hoogte en naar Pressecker Knock met 690 meter hoogte.

Routebeschrijving

We beginnen onze wandeling op de markt in Presseck. De markering (blauw) op het informatiebord aldaar zal ons door het hele traject leiden door een typisch Frankisch Woudlandschap, met uitkijkpunten, diep ingesneden valleien en veel bos. Eerst gaat het langs het schietterrein en sportveld naar de 690 m hoge Pressecker Knock.

Verder op het bospad, na 300 m, slaat een weg scherp linksaf die ons naar de hooggelegen Schnebes brengt. Voorzien van een prachtig uitzicht zijn de vakantieappartementen Rausch (herberg, eetgelegenheid). Beneden rechts een groot damhertengebied. Aan de overkant van de straat wacht ons met de Schnebeser barokmarter een waar kunstgenot. Naast de kroning van Maria aan de voorkant zijn er nog 8 andere heiligen te bewonderen op de top en de schacht. Op de buikige sokkel Rocaille-decoratie en 2 gevleugelde engelenkopjes. Deze marter behoort tot de kunstigste in de wijde omgeving en werd in 1756 opgericht uit dankbaarheid voor de verlossing van de pest.
Na het oversteken van de straat gaat het over een paar trappen, dan bij de schuur rechtsaf en dan meteen weer linksaf, omhoog naar de 681 m hoge Schnebeser Knock. Links de Jacob-Spindler-hut, rechts iets verscholen een Mariakapel. Een andere beeldstok op de top maakt duidelijk dat we ons in een katholieke enclave bevinden. Op de vele rustbanken genieten we van het prachtige uitzicht over de Frankische Woudhoogten tot aan de Schneeberg en Ochsenkopf, de twee hoogste bergen van Franken.

Ons wandelpad leidt langs een paardenweide naar beneden naar de individuele "Kreuzknock" (daar stond vroeger een wegkruis). Na 200 m op de weg slaat rechts een bospad af naar Birkholz. Tussen de twee skipistes bewonderen we de Drielingbeuk met zijn met mos bedekte wortelstelsel dat een totale omtrek van 6,31 m bereikt.

Na het verlaten van het bos volgt nog een hoogtepunt: voor ons liggen de twee Heinersreuther kastelen. Het Ministeriehuis (links) is een zeldzaam voorbeeld van klassieke bouwkunst onder de Frankische kastelen. Omlijst door twee thuja's (bewust) brengt het een vleugje mediterrane sfeer in ons ruwe Frankische Woud. Tussen 1824 en 1827 werd het gebouwd volgens de plannen van de hofarchitect van Hessen-Darmstadt, Georg Moller, door de toenmalige Beierse minister van Financiën (vandaar Ministeriehuis) Maximilian von Lerchenfeld. Rechts ervan staat het oude of Wildensteiner kasteel, waarvan het oudste deel uit de 15e eeuw stamt. Het was de residentie van de "Heinersreuther Linie" van de baronnen van Wildenstein. Na het uitsterven van de Rienecker kwam het in 1823 terug aan de nieuwe vorst, koning Max Joseph van Beieren. Hij gaf het nog datzelfde jaar als een kroonleen aan zijn verdienstelijke minister van Financiën Maximilian von Lerchenfeld. Sindsdien is het eigendom van de familie von Lerchenfeld.

In Heinersreuth (herberg, eetgelegenheid) wandelen we voorbij het brandweerhuis in de richting van het kasteel. Na 150 m slaan we linksaf, na nog eens 150 m slaan we rechtsaf. Een prachtig wandelpad begint onder de Heinersreuther kastelen naar de Plusboom. Met de Plusboom wordt de ideale vorm van een oudere boom in een groeigebied bedoeld, of op zijn minst een boom die het dichtst bij het fokdoel komt om zaden te winnen. In ons geval is het een Douglasspar met een opvallend slanke vorm en korte takken die weinig weerstand bieden tegen wind en sneeuw. De kegels worden echter al lang niet meer geoogst in zijn fijne kroon, wat zowel voor plukkers als voor de boom gevaarlijk zou zijn. Rank en slank, als een gotische kerktoren, reikt de Plusboom 50,20 m de lucht in. We bewonderen enkele reuzenbomen langs het pad, waaronder de 3 Baronen. Ze behoren tot de oudste Douglassparren van het Frankische Woud. In 1880 werden ze geplant door Maximilian Freiherr von Lerchenfeld, eigenaar van Schloss Heinersreuth. In de beschutte omgeving van de Leichbrettgrabens groeiden ze uit tot ware reuzen. Zo bereikt de "Grote Baron" met een stamomtrek van 4,06 m en een diameter van 1,30 m een hoogte van 48,60 m.

We steken de weg over en beginnen de klim op een bospad dat ons naar de twee huizen van de Untere Wustuben brengt. Wustuben is de dialectische benaming voor wustung en dat betekende vroeger vernietigde of onbewoonde huizen. De twee huizen zijn onbewoond en aan het verval overgeleverd.

Nog een paar hoogtemeters te overwinnen voordat we kunnen genieten van het prachtige uitzicht vanaf de Obere Wustuben (panorama tableau; zitgroep). Bijzonder indrukwekkend is het uitzicht op het Rodachtal, op de stad Schwarzenbach am Wald met de Döbraberg (794 m) en de Rodachrangen, met de Bärenplatz als hoogste punt van de Landkreis Kulmbach. Rechts op de voorgrond de Rodachsberg.

Nu gaat het bijna vlak door het gehucht Wustuben naar het schilderachtige hoogtedorp Elbersreuth (herberg, eetgelegenheid), waar we ons op de kruising van de Frankenweg weer splitsen. We volgen opnieuw de "blauwe" markering, die ons langs het voormalige kasteel van de Wildensteiners (nu vervallen) leidt. Het was de woonplaats van Claus von Wildenstein zu Elbersreuth, die tijdens de Dertigjarige Oorlog als gevreesde kolonel van de Zweden de katholieke bevolking lastigviel. Niet alleen de herberg, maar ook de vaak nog scheve en liefdevol gerestaureerde huizen nodigen uit om te blijven hangen. Nu gaan we voorbij het brandweerhuis, dan langs een weiland met vijver en tenslotte door het bos naar beneden naar Rabengrund.

Na een matig steile klim bereiken we het uitkijkpunt op de Kirchberg. Dit biedt ons nogmaals een uitzicht op de vier markante bergen. Voor ons ligt Presseck (rechts), links de Pressecker Knock (690 m), verder volgt in het panoramische uitzicht de Schnebeser Knock (681 m), de Rodachsberg (699 m) en tot slot de Rodachsrangen met het hoogste punt van de Landkreis Kulmbach, de Bärenplatz (717 m).

Over het veldpad gaat het nu nog een keer matig omhoog naar Presseck. Het is verstandig om af en toe even stil te staan om te genieten van het mooie uitzicht of de bloeiende struiken langs de weg. Ongeveer 150 m voordat het bos eindigt, slaan we licht rechtsaf, gaan we door het bos ongeveer 200 m, dan slaan we opnieuw rechtsaf naar een weidepad en komen we na 600 m bij Unter-Presseck. We steken een dorpsstraat over en wandelen in de richting van de Drievuldigheidskerk naar het startpunt op de markt van Presseck. Een bezoek aan de kerk is zeer de moeite waard.