Iglesia de San Lorenzo Mártir - Cádiz - Andalusië

De bouw van de kerk van San Lorenzo Mártir, in 1722, was te danken aan het beschermheerschap van bisschop Lorenzo Armengual de la Monta, die met de steun van de parochie het district La Viña wilde begiftigen.

De kerk heeft een Latijns kruis als grondplan, met een enkel schip en een licht geprononceerd kruis. Het schip is verdeeld in vier traveeën, gescheiden door Dorische zuilen die de ronde versierde kamers flankeren, die de toegang mogelijk maken tot de verschillende kapellen, georganiseerd in de zijmuren. Elke travee van het schip wordt overdekt door een tongewelf met openingen die licht in de kerk brengen.

De hoofdgevel heeft eenvoudige lijnen, waardoor het architectonisch belang op de voorgevel wordt geconcentreerd. Rechts bevindt zich een keramisch paneel met afbeeldingen van de Broederschap der Bedroefden, een zeer delicaat werk volgens de cuerda seca techniek, gemaakt in 1927 door Ruiz de Luna. Ernaast staat een nis met de beeltenis van de Virgen de los Dolores. Dit werk is gemaakt door José Montes de Oca in 1729. In een van de hoeken staat de toren op een bank, achthoekig van vorm en bekroond door een torenspits bedekt met 18e eeuwse Sevilliaanse tegels.

Binnen valt het hoofdaltaarstuk op, in verguld hout zoals de rest in deze tempel, en wordt beschouwd als een van de meest geslaagde barokke altaarstukken van Cádiz uit de 18e eeuw, het werk van Francisco López uit 1727. Het centrale gedeelte toont het beeld van de Virgen del Pilar en San Lorenzo, een polychroom beeld uit de 18e eeuw. De zolder wordt ingenomen door de op Genua geïnspireerde beeldengroep van de Drie-eenheid.

De kapellen van de Pilar en de Eerwaarde Derde Orde van Servieten, met belangrijke stukken en beeldhouwwerken uit de 18e eeuw, vallen op door hun artistieke belang binnen de kerk.

Willem Vandenameele