Eglise Saint-Charles-Borromée de Sedan

In 1591 stond koning Hendrik IV van Frankrijk Henri de La Tour d'Auvergne toe te trouwen met Charlotte de La Marck, erfgename van het hertogdom Bouillon en het prinsdom Sedan. Beiden waren protestants.

In 1593 besloten de prins van Sedan en hertog van Bouillon en zijn vrouw Charlotte de La Marck in Sedan de Grand Temple neuf op te richten. Een protestantse tempel dus.

De bouw van de tempel werd voltooid in 1601. Toen werd het opengesteld voor de calvinistische eredienst. Het middenschip is overdekt met een tongewelf en langs de rechterzijbeuk is een galerij gebouwd. Het werd gebruikt om de familie van de prins te ontvangen.

De tempel werd in 1608 uitgebreid met een tribune langs de linker zijbeuk. Het was voorbehouden aan de adel, de hogere middenklasse en officieren.

In 1685 werd met het Edict van Fontainebleau het Edict van Nantes afgeschaft. De gereformeerde religie werd verboden in het koninkrijk Frankrijk.

In 1688 vroeg de aartsbisschop van Reims, Charles-Maurice Le Tellier, aan Robert de Cotte, die op bezoek was in Sedan, om de tempel om te bouwen tot een kerk. Robert de Cotte tekende een plan voor een Latijnse kruiskerk. Hij liet de apsissen vernietigen en veranderde wat overbleef van de tempel in het schip van de nieuwe kerk. Hij liet een binnenmis toevoegen met twee torens, een transept en een koor. Het hoogaltaar werd gemaakt door de beeldhouwers van de koning, De tribunes werden in 1690 verwijderd, en in 1692 vond de plechtige inzegening plaats van de nieuwe parochiekerk, gewijd aan Sint Charles Borromeus die het Concilie van Trente, het grondleggende element van de Contra-Reformatie, mede heeft opgesteld.

In de grote roodmarmeren lijst hing ooit een schilderij van de heilige Karel Borromeus die de slachtoffers van de pest in Milaan te hulp kwam, geschilderd door een monnik van de abdij van Orval.

Willem Vandenameele