Gran caffè Margherita - Viareggio - Toscane

Oorspronkelijk gebouwd in hout in 1902, werd het afgebroken en herbouwd in metselwerk in 1928 naar een ontwerp van ingenieur Alfredo Belluomini in nauwe samenwerking met decorateur Tito Chini, die toezicht hield op de talrijke ornamentale elementen, die het gebouw dat exotische aspect geven dat het uniek maakt. Het Gran Caffè Margherita vertegenwoordigt een van de laatste werken van de eclectisch-deco Viareggio periode.

Interessant is de centrale galerij van het gebouw, oorspronkelijk open naar zee toe, later gesloten en thans in gebruik als restaurant.

Na de dramatische brand van 1917, die de meeste badinrichtingen op de Viale Margherita verwoestte te hebben overleefd, werd het in de jaren 1920 gesloopt.

In de twee vleugels werden verschillende veranderingen aangebracht voor de plaats van de diensten in verband met het nieuwe gebruik, waarbij de marmeren vloerplaten, de armaturen en een deel van het meubilair werden vernieuwd, terwijl de overdekte galerij nog steeds de rijke binnenhuisinrichting met zijn versieringen en kostbare plafondornamenten weergeeft. Onlangs is de zaal ontdaan van zijn prachtige binneninrichting en kroonluchters.

Het herbergt momenteel (2022) de Mondadori boekhandel in Viareggio, een groot restaurant en het historische Café.
Het gebouw heeft een uitstraling van duidelijke oosterse smaak en wordt beheerst door de symmetrie van de twee zijtorentjes, overdekt door koepels die kenmerkend zijn voor de Moorse architectuur.

De mantel van de koepels is gemaakt van keramische schubben in verschillende kleuren, voornamelijk geel en groen; de kleine zuilen van de balustrade van het grote terras op de bovenste verdieping zijn ook gemaakt van keramiek (metaalglans) door de Fornaci San Lorenzo fabriek langs de hele hoofdgevel.

Karakteristiek en architectonisch significant is de overdekte galerij, vroeger open en een suggestieve filter tussen de promenade en de zandige oever, nu met glas afgesloten en in gebruik als restaurantzaal.

Binnen bevinden zich geometrische decoraties op de scheidingswanden, terwijl het in panelen verdeelde plafond door de balken van de decoratieve lambrisering die afwisselend picturale elementen met beschilderd en gebrand glas uit de fabriek Fornaci San Lorenzo in Borgo San Lorenzo, werken van Tito Chini uit 1928 zijn.

De ruimte van aanzienlijke omvang wordt in plattegrond beheerst door een reeks pijlers en balken in conglomeraatcement, terwijl de op de vleugels geplaatste delen zijn uitgevoerd in traditioneel metselwerk

Willem Vandenameele