Mozaïken van de kathedraal van Monreale

Het doel van Willem II was om een ​​ongekend artistiek complex te creëren dat de grootsheid van de stad tijdens de Normandische overheersing zou kunnen tonen.

Daartoe liet hij tussen de 12e en het midden van de 13e eeuw een groot deel van de kathedraal bedekken met Byzantijnse schoolmozaïeken met een gouden achtergrond door deels lokale ambachtslieden die zijn opgeleid in de Byzantijnse school. De mozaïeken die het interieur van de kathedraal bedekken hebben nieuwe stilistische en decoratieve kenmerken in vergelijking met het verleden.

Ze vertegenwoordigen voornamelijk (althans in de muren van het koor en het middenschip) de verhalen van het Oude en het Nieuwe Testament. Deze afbeeldingen worden vervolgens vergezeld door andere mozaïekdecoraties die een hiëratische reeks engelen, heiligen en profeten vertegenwoordigen. Door de lengteas van het hoofdschip van de kerk te volgen, is het mogelijk om de scènes van de schepping te identificeren die beginnen aan het oostelijke uiteinde van de rechtermuur met de afleveringen die verband houden met het aards paradijs en dan eindigen met de aflevering van Jacob 's strijd met de engel in het linker oostelijke uiteinde.

In het transept wordt het leven van Christus wordt weergegeven. Naast het basisschema van de decoratieve organisatie van de kathedraal, hebben zowel de hoofdbeuk als de kleine beuken aanvullende voorstellingen, altijd gemaakt met mozaïeken.

Willem Vandenameele