Oude stuw op de Syre

Stroom uit water

De dam werd in 1859/60 gebouwd door Jules Lamort (1817-1889) samen met een aquaduct en een kanaal om de houtmolen langs de Syre te laten draaien. Het diende om het waterpeil te verhogen om de valhoogte te concentreren voor het gebruik van waterkracht. De stuw garandeerde een constante en effectieve watertoevoer naar de molen. Het afgedamde water werd doorgeleid in een ca. 850 m lang kanaal. Dit kanaal is nu nog herkenbaar en begint bij de stuw rechts van de Syre, steekt de Syre over in een aquaduct en loopt aan de linkerzijde tot aan de aansluiting op het waterhuis van de houtmolen (zie "Syrtar" paneel). er werd een grotere helling gecreëerd door het kanaal en een hogere valsnelheid, dus de krachtoverbrenging naar de turbine van de houtzagerij was groter.

Beweegbare stuw uit de 19e eeuw

Dit is een zogenaamde geweerstuw, de oudste en eenvoudigste vorm van een beweegbare stuw (voor het eerst genoemd in 580 n.Chr.). Met beweegbare, mechanisch aangedreven sluizen kon de waterstroom worden geregeld en op de Syre werden ze, samen met een overloopmuur, vooral gebruikt om de watertoevoer naar het houtmolenkanaal te regelen. De stuw is door een stenen tussenpijler in twee stuwvelden verdeeld, zodat als het ene veld uitvalt, overstromingswater, ijs of puin via het andere veld kan worden afgevoerd. De velden werden afgesloten door panelen van eikenhout (ook wel Schützentafel genoemd) in Gelt rails.

Beschermingswaardig gebouw

Rond de eeuwwisseling, met het verlaten van de houtmolen, is de stuw inclusief het kanaal en het aquaduct buiten gebruik gesteld en sindsdien in verval geraakt.

Bron: informatiepaneel aan de site

Eddy&Rita