Sint Bartholomeuskerk

Sint Bartholomeuskerk, Eckelrade

Gotische kerk met driebeukig schip en 3/8 absis en een ongelede toren met ingesnoerde spits. Het zadeldak dekt de drie beuken.

Bouwgeschiedenis
Het oudste deel van de kerk stamt uit de 13e eeuw. Van de eenbeukige kerk uit die tijd resten nog inwendige muurresten. Het onderste deel van de toren dateert uit de 14e eeuw, evenals het gotische koor en een kapel aan de noordzijde. Mogelijk is de toren in de 15e eeuw verhoogd. De kapel aan de noordzijde werd in 1717 vergroot tot een volledige noordbeuk. Daarbij werden tevens het schip en het koor verhoogd. De toren kreeg een classicistisch toegangspoortje. Toen de parochie in 1845 zelfstandig werd, werden aan de noordzijde een sacristie en een doopkapel aangebouwd. In 1923 werd de neogotische zuidbeuk toegevoegd op een plint van Kunradersteen naar plannen van architect Heurkens. In 1958 werd de toren gerestaureerd, in 1964-'65 de rest van de kerk.

Exterieur
De kerk is gebouwd in mergel. Het onderste deel van schip en aanbouw bestaat uit ongehouwen blokken kunradersteen, het bovenste deel uit gezaagde blokken. De raambogen in de kerk zijn gotisch voor het oude deel en neogotisch voor de zijbeuk uit de 20e eeuw. De kerk is met zwarte pannen gedekt. De toren is geheel opgetrokken uit gezaagde blokken en is met leien gedekt. Tegen de kerk is tevens een devotiekapel aangebracht.

Interieur
Het interieur wordt gedekt door stucgewelven. De scheibogen zijn spits van vorm en rusten op ronde pijlers. Tot de inventaris behoren een laat-gotische St.-Anna-te-drieën uit circa 1500, een hardstenen wijwaterbak uit de 16e eeuw, en een hardstenen doopvont uit circa 1860. In de zuidmuur zijn enkele grafmonumenten uit 1644-1736 opgenomen.

Eijsden-Margraten