Werk aan de Glashut

nkele kilometers van het oude centrum van Amersfoort, omsloten door verkeerswegen, een voormalig militair complex en de rivier de Eem, ligt het voormalig Werk aan de Glashut uit 1799. Het 'fort' bewaakte een zwakke plek van de Grebbelinie, met smalle inundaties, een uitwateringssluis en enkele accessen in de 7e kom.

De Glashut

De Post werd oorspronkelijk versterkt met een zogenaamde Spaanse redoute, een verdedigbare toren. Een van de belangrijkste noordelijke toegangswegen (uit Bunschoten) voerde langs het verdedigingswerk en er was een tol gesitueerd. Reizigers die de Eem wilden oversteken konden door het werk naar de rivieroever lopen, waar een pontveer hen naar de overkant bracht. Daar passeerden ze 'de Glashut', waar een glasblazerij gehuisvest was. Deze glasblazerij werd pas in 1952 afgebroken.

In 1799 werd de eenvoudige post versterkt met het Werk aan de Glashut. De korte Glashutterkade werd afgesloten met een hoornwerk en de borstwering van het werk vervolgt haar weg in getenailleerde (zigzag) vorm, waardoor de zwakke plek in de linie enigszins gecamoufleerd werd. Inspecties in de eerste jaren van de 19e eeuw wezen uit dat men zich toch zorgen maakte om het hoge terrein ten oosten van het werk, waardoor de vijand de borstwering kon naderen en beschieten.

In de meidagen 1940 was het bezet door soldaten van het 7e Regiment Infanterie van de VIIe Divisie. Uit die periode is vanaf de weg nog een Nederlandse kazemat te zien, met resten van de originele camouflageverf. Buiten het gezichtsveld liggen nóg een 'stekelvarken' en een flankerende betonkazemat.

Het fort is niet toegankelijk en is in particuliere handen sinds 1836.

Bomoto