Gevangenis van Sint-Gillis

De gevangenis van Sint-Gillis dateert uit 1885 en is na Dendermonde een van de oudere gevangenissen in België. De plannen voor het gebouw, dat vanaf 1875 werd opgevat ter vervanging van de oude Karmelietengevangenis, werden opgemaakt door architect Joseph J. Dumont, die ook de gevangenis van Leuven tekende. Het ontwerp paste in het plan uit 1830 van Edouard Ducpétiaux, toenmalig Algemene Inspecteur-Generaal van de Gevangenissen. Het complex is gebouwd tussen 1878 en 1884 in neotudorstijl, onder toezicht van architect François Derre, en biedt plaats aan 504 gedetineerden. De gevangenis werd ingehuldigd op 15 juni 1885. De eerste directeur van de gevangenis was Jean Stevens . Na de tweede Wereldoorlog speelde de gevangenis een belangrijke rol in de bestraffing van de collaboratie. Leiders van politieke en militaire organisaties, bekende propagandisten, spionnen en legerofficieren werden er vaak opgesloten. In de jaren tachtig was Jean Bultot adjunct-directeur van de gevangenis, die genoemd werd in de zaak van de Bende van Nijvel. In de voorbije decennia deden er zich veel spanningen voor in de gevangenis, o.a. door overbevolking en personeelsgebrek, wat leidde tot opstanden van gevangenen en stakingen bij het personeel. Sedert de jaren negentig is de gevangenis overbevolkt, met een achthonderdtal gedetineerden . Naast deze gevangenis liggen de gevangenis van Vorst en de gevangenis van Berkendael. Eind 2022 zouden de gevangenissen vervangen worden door de nieuwe gevangenis van Haren in het noorden van Brussel-Stad. Toch zouden ook dan nog een 200-tal gevangenen wegens plaatsgebrek in Sint-Gillis moeten blijven.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Frans • Spaans