Ermita del Soccoro

In het gehucht El Socorro zijn twee kapellen. De grootste, gelegen aan de Plaza del Socorro, gebouwd aan het einde van de 16e eeuw en een kleine kapel aan het einde van de Cuesta del Socorro uit het begin van de 20e eeuw.

De Hermitage van Socorro werd uitgeroepen tot cultureel erfgoed in de categorie monument, aangezien het de architecturale kenmerken van een oude tempel behoudt, evenals door zijn belang van de pelgrimstocht. Duizenden pelgrims komen elk jaar in september samen in deze kleine kapel om de Virgen del Socorro te aanbidden. De rest van het jaar wordt de kapel normaal gesproken genegeerd, omdat deze verborgen ligt in de afgelegen wijk El Socorro aan de zuidkust.

De bedevaart is een kleurrijke gebeurtenis die het mooie, met bomen omzoomde plein buiten de kapel met leven vult. Ze bestaat uit twee beuken, met een Arabisch pannendak met puntgevel. Architectonisch vallen de abtería-gevel en de klokkentoren op.

Binnen is de stoep gemaakt van chasnera-steen en valt een olieverfschilderij van Onze Lieve Vrouw van El Socorro op, geschilderd door Javier Eloy Campos, een inwoner van Güímar. Het onlangs gerestaureerde interieur beschikt over een interessante selectie religieuze fresco's.

De oorspronkelijke kapel zou zijn gebouwd in het eerste derde deel van de 16e eeuw vlakbij de plaats waar de Maagd verscheen op het strand van Chimisay. Na een periode van verval werd aan het einde van de 16e eeuw de kapel op een andere plaats herbouwd. Omstreeks 1915 werd op de plek waar waarschijnlijk het origineel stond een kleine kapel gebouwd.

Willem Vandenameele