Monument Klëppelkrieg

Monument met opschrift ‘Es ist besser dass wir fallen im kampfe als dass wir sehen das unglück unseres volkes und heiligthums. Mach. 1.3.59’
'Het is beter te vallen in de strijd dan dat we het ongeluk zien van ons volk en ons heiligdom. Mach. 1.3.59.'

Op een infobord staat het volgende;

Ter nagedachtenis aan de Klëppelkrich

In de late herfst van 1798 kwamen de negen nieuw bezette Franse departementen (de voormalige Oostenrijkse provincies) in opstand tegen de Franse Republiek en trokken ten strijde tegen de buitenlandse dienstplicht en het antireligieuze beleid. In het oude hertogdom Luxemburg begon de opstand in de "Eislék" en eindigde binnen zeven dagen, van 26 tot 31 oktober 1798.

De Éislécker Kleppelmanner hoopte de boeren uit het ‘goede land’ in een eerste groep te mobiliseren en zuidwaarts richting Luxemburg te trekken. De boeren van Stavelot en Limburg zouden zich in een tweede groep verzamelen en noordwaarts richting Luik trekken. Geen van de twee colonnes bereikte zijn bestemming. De eerste moest terugkeren om te voorkomen dat hij omsingeld werd. De laatste was uit elkaar gegaan en had de rest van haar leden uit het oog verloren. De drie gevechten die een einde maakten aan de opstand vonden allemaal op dezelfde dag plaats: in het wildreservaat van Clervaux, op de dorpsvlakte van Arzfeld en voor de huizen van Amel (30 oktober). De laatste salvo's die op 31 oktober op de brug van Stavelot werden afgevuurd, hadden geen nut meer. Dit betekende het einde van de Eislecker Kleppelkrich. De Brabanders waren de enigen die het nog bijna twee maanden volhielden. De gearresteerde Kleppelmänner werden opgesloten in de kerkers van Luik en Luxemburg. Meer dan dertig van hen werden geëxecuteerd of onthoofd, de anderen kwamen weg met de gevangenis.

Hier in Clervaux, in het wildreservaat van de graaf, recht tegenover deze plaats, had de Kleppelmanner de hevigste weerstand geboden. Op die dag had elk van de boeren voldoende tijd om over zijn plannen na te denken. Terwijl ze zich over de Poler Knapp naar de Hooch haastten, komende van Bockholtz en Drauffelt, zagen ze de Franse soldaten aan de andere kant van de vallei marcheren van Wiltz via Weicherdingen richting Clervaux. Voor de boeren was het belangrijk om als eerste het kasteel te bereiken, maar de vijand kreeg de overhand. Daarom verschansten ze zich in het hertenkamp van de graaf, gewapend met jachtgeweren en kruithoorns, en vuurden schoten af ​​totdat ze geen kogels meer hadden. Een halve eeuw lang werd de Kleppelkrich in stilte gepasseerd, lang nadat Luxemburg onder Nederlands bestuur was gekomen. De Eislecker vergat die dagen echter nooit. Voor hun lijden gaven ze degenen de schuld die hen erin duwden en hen vervolgens in de steek lieten. "For Cross and Faith" stond op hun spandoeken, maar ze hadden ook voor hun eigen bloed gevochten.

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits