veldbatterij 'De Bamburg'

In het weiland tussen de Bamburgstraat en de Schuddebeurzeweg vinden we sporen terug van de Tweede Wereldoorlog. Het gaat om Duitse bouwsels die deel uitmaakten van de zogenaamde Atlantikwall.
Het is in 1941 dat het Oberkommando der Wehrmacht inzag dat een gebrek aan mankracht opgevangen moest worden door een linie met verdedigingswerken. Deze Atlantikwall liep langs de kust van Noorwegen, Denemarken, Duitsland, Nederland, België en Frankrijk en had een totale lengte van niet minder dan 5000 kilometer, bestaande uit bunkers, kanonnen en mijnenvelden. Deze moest het Derde Rijk beschermen tegen een eventuele invasie van de geallieerden. Door deze statische kustverdediging konden de Duitsers bovendien een groot aantal troepen vrijmaken om aan het Oostfront tegen de Sovjet-Unie te vechten.
Mede dankzij het feit dat het Franse verzet in 1943 een gedetailleerde kaart met de kustfortificaties van het Noord-Franse deel van de Atlantikwall had kunnen stelen van de Duitsers, is D-day, de invasie in Normandië door de geallieerde legers, toch kunnen slagen.
De veldbatterij in Westende is als monument beschermd, het is dan ook een van de volledigste die vandaag nog bewaard is. Zo zijn er niet alleen verschillende types bunkers bewaard, maar ook bakstenen en aarden loopgraven. Men kan er ook drie open beddingen waarin veldgeschut werd opgesteld, bekijken. Er zijn ook twee manschappenbunkers, een commandopost en een munitiebunker aanwezig en zelfs een verbunkerd toilet. Een van de bunkers is in zogenaamde Formsteine opgetrokken: voorgevormde betonnen stenen, waartussen men enkel nog beton moest storten om de constructie dicht te maken.
De Duitse bunkers langs de Atlantikwall kunnen in drie categorieën opgedeeld worden, naargelang bouwmateriaal en muurdikte. Tijdelijke constructies uit aarde en hout waren het eerste type, Feldmässiger Ausbau geheten. Tot het tweede type behoort de voormelde bunker uit Formsteine, het zijn semipermanente verdedigingen uit metselsteen en/of beton, met een wanddikte variërend van 30 cm tot anderhalve meter. Deze werden Verstärkt Feldmässiger Ausbau genoemd. De derde categorie zijn de stevigste bunkers, ze zijn bedoeld als permanente constructies. Ze worden Ständiger of Festungsmässiger Ausbau genoemd en zijn 'bomvrij', hun wand- en plafonddikte varieert tussen de 2 en 3,5m gewapend beton!

Reacties Statistieken

| | Publiek