Boekentoren

Henry Vande Velde werd geboren te Anwerpen op 3 april 1863, is een van de bekendste Belgische architecten. Zijn meest bekende bouwwerken zijn de Boekentoren van de Universiteit van Gent of de gerestaureerde Stedelijke Bibliotheek van Leuven.

Van de Velde begon immers als schilder, ondermeer bij de schildersgroep 'Les XX' in Brussel. Maar onder invloed van de Engelse "Arts & Crafts"-beweging keerde hij zich vanaf 1892 naar de toegepaste kunsten. Hij legt zich toe op het creëren van kunstzinnige gebruiksvoorwerpen, 'design' zoals dat nu heet. In 1900 verplaatste hij zijn atelier naar Duitsland, waar hij zich ten volle toelegt op de architectuur. Een belangrijk ontwerp is de academie in Weimar, de voorloper van het Bauhaus. Hij is ook actief als theoreticus van de nieuwe stijl. Hij publiceert zijn ideeën in boeken als "Vom neuen Stil" (1907) en "Les formules de la beauté architectonique moderne" (1916). Als hij na de Eerste Wereldoorlog terugkeert naar België, geeft hij les in Gent en wordt hij directeur van het Hoger Instituut voor Decoratieve Kunsten ("La Cambre") te Brussel.

Omdat hij in Duitsland actief was werd hij zowel in DEU tijdens WO I als in België verkeerd bekeken. Tijdens WO II was hij adviseur voor 's lands wederopbouw, waardoor hij na de oorlog als collaborateur bekeken werd. Hij verlaat dan ook definitief België en vertrekt naar Zwitserland, waar hij in 1957 te Oberagen, sterft.

Reacties Statistieken

| | Publiek | Engels