De kerk van Saint-Pierre

De kerk van Saint-Pierre d’Hastière-par-delà, de voormalige priorijkerk van Notre-Dame, maakt deel uit van een benedictijnenabdij die gesticht werd in de 10e eeuw (rond 900) door Wigéric, de graaf van Bigdau. In 969 smolt ze samen met de abdij van Waulsort en werd herleid tot de rang van priorij.
De romaanse abdijkerk werd gebouwd in 1033-1035 door abt Rodolphe. Zij werd later vergroot en verlengd in oostwaartse richting. Daarvoor moest men het koor afbreken en vier gotische traveeën toevoegen. Onder abt Allard de Hierges (1260-1264) kreeg het gebouw een nieuw koor met een apsis. Tijdens de Franse Revolutie werd de abdij gesloten en de kerk kreeg heel wat schade te verduren. Later, tussen 1882 en 1909, werd ze gerestaureerd door architect A. Van Assche en in 1912 werd ze parochiekerk. Ze werd nogmaals gerestaureerd nadat ze beschadigd werd tijdens de Tweede Wereldoorlog. De gevel heeft een portaal met een bovendrempel uit de 13e eeuw en daarboven verrijst een massieve toren met 4 niveaus met aanpalend in het noorden een traptoren. Het schip heeft vijf traveeën en twee lagere zijbeuken, met hoge rondboogramen en grote blinde romaanse arcades.
Het lage transept is uitspringend. Het scheidt het schip van de latere uitbreiding, namelijk een tweede gotisch schip met vier traveeën dat het vroegere romaanse koor vervangt. Het gotische koor telt één travee en wordt afgesloten door een driezijdige apsis. Het heeft spitsboogramen onder een oculus. Het gebouw heeft een dak in leisteen en een vierkant torentje boven de viering, dat afgewerkt is met een achthoekige torenspits. Opmerkelijk zijn de koorstoelen uit de 13e eeuw, de beelden, met onder meer werken van Lambert Lombard, en de crypte met Merovingische sarcofagen.
Geklasseerd op 14-04-1942

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans