Sint-Martinus

In het dorp Gijzegem, gelegen in het zacht golvend landschap vlakbij de regenrivier “de Dender”, werd in 1772 op het dorpsplein de interessante Sint-Martinuskerk gebouwd.
De vroegere Sint-Martinuskerk werd in de 18de eeuw te bouwvallig en daarom ontmanteld en gesloopt in 1771 om plaats te maken voor de ‘nieuwe’ kerk. Dit gebeurde voornamelijk op initiatief van baron Frans Goos (°1732 +1886), de toenmalige heer van Gijzegem, wiens kasteel in een rechte as tegenover de kerk gelegen is, en Frans Vrebosch (°1728 +1805), pastoor van Gijzegem. 
Op 6 april 1772 werd de eerste steen gelegd zoals de gedenksteen onderaan in de rechterzijde van de voorgevel aanduidt.
De plattegrond toont een driebeukig schip met vijf rondbogen en een driezijdig gesloten koor. De zuidsacristie dateert van 1774, de doopkapel en de bergplaats aan de noordgevel werden in 1933 toegevoegd en dit naar een ontwerp van architect Henri Valcke uit Gent.
De classicistische voorgevel wordt getypeerd door geblokte hoekpilasters en een centraal rondboogvenster. In de top verrijst een achtzijdige toren, bekroond met een barokke, houten torenlantaarn. 
Het interieur is typisch rococo maar er zijn ook nog classicistische elementen. Het altaarblok in roze marmer van het hoogaltaar komt uit de Jezuïetenkerk van Gent (1623). 
Bekijk ook de andere achttiende-eeuwse interieurelementen: communiebank, biechtstoelen, preekstoel (met wit-marmeren bas-reliëf) en het orgel (Pieter Van Peteghem en zoon Lambertus Benoit). De Kruisweg, is recenter (1871, door Anseele).
Uitgebreide geschiedenis van de Sint-MartinuskerkIn de buurt van Gijzegem loopt Lus 1 van de fietsroute ‘Denderende Steden’.
 

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans