Wandelen tussen Mortagne en Orveyt

Een wandeling tussen en door twee jonge bossen die door het ANB aangeplant werden en onderhouden worden. In beide bossen wandel je meestal door brede lanen, ver van autosnelwegen, een dal waar het vrij stil is, met op de hoogten vergezichten over de Schelde- en Leievallei. Laarzen en/of goede wandelschoenen zijn aangewezen in de nattere periodes. Je kan er rustig wandelen via de knooppunten, het gaat wel wat op en af. Maar daarvoor krijg je wel mooie zichten. In het Mortagnebos is er plaats om te spelen. In het Orveytbos ontmoet je Shetlandpony’s, die als grazers het beheer van een deel van het gebied verzorgen. Tussen de twee bossen ligt er natuurverwevingsgebied, zodat ze op een natuurlijke manier naar mekaar kunnen toegroeien. ANB en Natuurpunt Zwevegem verwerven hier nog gronden om om te zetten in natuur. Je wandelt op verharde wegen, stapstenen en onverharde trage wegen. Kijk af en toe omhoog om een buizerd of torenvalk te zien. Of over de akkers en weiden om een kiekendief te spotten. Geniet van deze wandeling in deze mooie groene, agrarische omgeving.

Start : Sint-Pietersbrugje in Moen.
Dit beschermde ophaalbrugje is een stille getuige van het vroegere kanaal. Dit beschermd monument is dringend aan restauratie toe. Dan kan het hier weer het mooiste plekje van Zwevegem worden.

Op zonnige dagen zie je de waterschildpadjes zich opwarmen, exoten die hier niet thuishoren. Kijk uit naar het wandelknooppuntpaaltje ‘24’ en volg richting ‘88’. Je komt langs het Sint-Pietershof. Vroeger gekend als de geitenboer. Misschien zie je hier wel een paar geitjes lopen.

Langs landelijke wegen (Achterhoek) en na punt ‘88’wandel je door de Broekenhoek naar ’87’, het Mortagnebos.
Het bos (16ha) is zeer interessant omdat het in de zeventiger jaren één van de eerste voorbeelden was van bebossing van landbouwgrond. De aanwezige kruidlaag is nog niet zo rijk. Toch hebben boskruiden als bosandoorn, gewone salomonszegel, speenkruid, maarts viooltje en geel nagelkruid het bos al op eigen houtje weten te vinden.
Ook tal van dieren hebben hun weg naar het bos gevonden. Vos, bunzing, hermelijn en wezel worden af en toe opgemerkt. Nieuwkomers zijn reeën, de rode eekhoorn en de eikelmuis. Diverse algemene vogelsoorten vinden in het Mortagnebos een geschikt plekje. Ook uilen brengen hier hun kroost groot. Een klein oud stukje bos met poel is nu de eigendom van Natuurpunt Zwevegem.

Door het bos ga je richting knooppunt ‘30’. Je komt langs een stuk speelbos. Bij het verlaten van het bos volg je de Marberstraat, tussen velden en akkers. Geleidelijk aan klim je naar de kam, waar je zowel richting Leie als Schelde windmolens kan zien. Hier zie je goed het verschil tussen de meer geïndustrialiseerde Leievallei, met heel veel bebouwing en de natuurlijkere Scheldevallei met groenere stroken en de beboste heuvels. Zie je de Kluisberg en de Mont-Saint-Aubert?

Van ‘30’ ga je via de Perrestraat naar nr. ‘29’. Hier heb je een mooi zicht op de beide bossen van de wandeling.
Vanaf ’29’ dalen we af richting ‘28’, via onverharde wegen. Voor wie hier met een kinderwagen is; dit is het moeilijkste stuk; even doorbijten!

Van ‘28’ naar ‘26’, via stapsteentjes, langs een kapelletje en langs hagen om op de ‘Hoge Weg’ uit te komen. Dan dalen we naar de ‘Lange Straat’ langs de rand van het Orveytbos, om aan te komen bij ‘26’. Kijk daar even uit naar de Vaarttaluds, waar in mei en juni veel orchideeën bloeien. De Vaartaluds worden beheerd door natuurpunt. De ene kant door onze pony’s en de andere kant door de natuurpuntploegen.

Wij gaan nu het bos in, naar nr.’25’. Het Orveytbos is een bos- en natuurgebied van 30 hectare dat op het eind van de jaren ’80 is aangelegd op de kleihoop, die vrijkwam bij het afgraven van de ‘Souterrain’. De souterrain was in te slechte staat en de boten werden te groot voor dat kleine tunneltje onder berg. Door de uitgraving van het kanaal ontstonden zo de Vaarttaluds. Daar vind je zowel bos, poelen, hooilanden, struwelen en ruigtes. Ideaal voor de Shetlandpony’s die er grazen. Door zijn geschiedenis is het terrein bodemkundig zeer variabel met bijzondere plekjes en kalkrijke klei. Kalkminnende soorten, zoals bosorchis, hebben het hier bijzonder naar hun zin.
Ook de poelen zorgen voor bijzonder leven: libellen en de zeldzame kamsalamander. Ieder jaar vangen we het waterdraakje naast andere salamanders zoals de kleine watersalamander en de blauwe alpenwatersalamander. Voor hazelworm heb je een goede speurneus nodig. Deze pootloze hagedis is een schuw ongevaarlijke diertje dat zonneminnend is en wat moet opwarmen om in beweging te komen. De Franse soortnaam voor de hazelworm is orvet fragile. Dit zou het ontstaan van het toponiem Orveyt kunnen verklaren.

Van ‘25’ dalen we af uit het bos om aan ons startpunt ‘24’ uit te komen, waar je eventueel je dorst kan gaan lessen bij Lucrèce op het Sint-Pietershof.

Praktische informatie:

Afdeling : Natuurpunt Zwevegem
Start : parking Sint-Pietersbrug, Moen
Afstand : 8 km
Toegankelijkheid : enkele moeilijke punten voor buggy’s
Honden : aan de lijn
Drinken : bij start/einde : Sint-Pietershof, Kraaibosstraat 6 te 8552 Moen, open op vrijdag, zaterdag en zondag, vanaf 15 uur. In de periode 15 juli tot 15 augustus : alle dagen.

Voor kinderen : het speelbos (in Mortagnebos)
Bereikbaarheid / openbaar vervoer : lijn 91 en 93 (stopplaats Keiberg of Statie Moen-Heestert) ± 1 km stappen
Knooppuntenkaart : ‘land van Mortagne’
Meer info : Natuurpunt Zwevegem
Knooppuntenwijzer : 24 – 88 – 87 – 30 – 29 – 28 – 26 -25 – 24.

Deze wandeling is ontworpen door Bavo De Clercq en verscheen eerder in Klimop 2016-4. Alle foto's zijn van Luc Dutranoit.

Klimop is het ledentijdschrift van Natuur.koepel vzw. Meer info: http://www.natuurkoepel.be