Slag bij Breitenfeld

De Slag bij Breitenfeld bij Leipzig was de eerste belangrijke protestantse overwinning in de Dertigjarige Oorlog. In deze slag wist Gustaaf II Adolf van Zweden zijn naam te vestigen als grote militaire leider en verwierf de bijnaam 'Leeuw van het Noorden'. Sommigen hebben hem zelfs als Vader van de Moderne Oorlogsvoering omschreven, vanwege zijn unieke stijl van manoeuvreren en zijn vroege gebruik van wat tegenwoordig de tactiek van 'gecombineerde wapens' wordt genoemd. Helemaal onomstreden is dit niet, want de innovaties die door Gustaaf Adolf werden toegepast, zijn op zichzelf genomen weer afgeleid van anderen. Wel is waar dat hij ze als eerste samen toepaste en een leger wist te vormen dat als geen ander in staat was een snelle bewegingsoorlog te voeren en een voor zijn tijd extreem hoge, gerichte vuursnelheid kon bereiken. Dit gold zowel voor de musketiers als voor de artillerie. Dit werd gecombineerd met een ongekend oog voor nieuwe situaties op het slagveld, die hij kon uitbuiten met zijn zware en lichte cavalerie, in nauwe samenwerking met zijn goed getrainde infanterie. De Slag bij Breitenfeld zou door deze factoren worden beslist. Napoleon Bonaparte en de bekende Pruisische militair theoreticus en generaal Carl von Clausewitz waren beiden grote bewonderaars van de Gustaaf Adolf, als generaal en als leider.

In de nadagen van augustus 1631 was de keizerlijke aanvoerder en kampioen van de Katholieke Liga, Johan Tserclaes, graaf van Tilly Saksen binnengevallen, in de hoop de keurvorst van Saksen ervan af te houden een alliantie aan de gaan met de koning Gustaaf II Adolf van Zweden. Deze reageerde door zijn leger samen te voegen met dat van de keurvorst, in de hoop de strijd aan te kunnen gaan met Tilly en hem te dwingen Saksen te verlaten. Tilly stelde zijn troepen ten noorden van Leipzig bij Breitenfeld op en bereidde zich voor op de confrontatie met Gustaaf II Adolf.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Catalaans • Duits • Engels • Frans • Italiaans • Spaans