Keurvorstendom Trier

Het keurvorstendom Trier was een van de oorspronkelijke zeven keurvorstendommen van het Heilige Roomse Rijk. Als sticht of wereldlijke machtsgebied van de aartsbisschop van Trier hoorde het met het keurvorstendom Keulen en het keurvorstendom Mainz tot de drie geestelijke keurvorstendommen. Sinds 1512 was het vorstendom ingedeeld bij de Keur-Rijnse Kreits.
In 902 kreeg de aartsbisschop van Trier de heerschappij over de stad Trier en in 1018 de koningshof Koblenz en goederen in het Westerwald. In 1132/1152 werd de rijksabdij Sankt Maximin van de aartsbisschop afhankelijk. In 1197 deed de paltsgraaf aan de Rijn afstand van de voogdij over het aartssticht ten gunste van de aartsbisschop. Sinds de dertiende eeuw was de aartsbisschop één van de zeven keurvorsten. Aan het eind van de dertiende eeuw en het begin van de veertiende eeuw werden de twee gebieden rond Trier en Koblenz verbonden door de verwerving van nieuwe gebieden. Als pand van het Rijk werden Boppard en Oberwesel verworven. In 1427 werden delen van het rijksgraafschap Dorn verworven. In 1452 volgde het graafschap Manderscheid en in 1545 het graafschap Virneburg. In 1486 werd Hunolstein verworven en in 1508 werd het leen Schöneck ingetrokken. Het halve ambt Camberg en het halve ambt Wehrheim werden in 1535 van Königstein-Eppstein verworven, de andere delen kwamen aan Nassau-Oranje. Aan de autonomie van de stad Koblenz werd in 1562 een eind gemaakt. Sinds 1576 was de abdij Prüm in personele unie met de keurstaat verbonden.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Duits • Engels • Frans • Italiaans • Spaans