Opgravingen bij Stonehenge

De eerste geregistreerde opgravingen bij Stonehenge werden uitgevoerd door William Cunnington en Richard Colt Hoare. In 1798 onderzocht Cunnington de kuil onder een kort tevoren gevallen trilithon en in 1810 groeven beide mannen onder de gevallen Slaughter Stone, waarbij ze tot de conclusie kwamen dat deze ooit rechtop moest hebben gestaan. Het is goed mogelijk dat zij ook een van de eronder liggende Aubrey holes hebben uitgegraven. In 1839 deed ene captain Beamish opgravingen rond de Altaarsteen en niet veel later verleende de familie Antrobus, de toenmalige eigenaren van Stonehenge, toestemming voor een kleine opgraving aan Charles Darwin, die er zijn theorie wilde beproeven dat antieke bouwwerken langzaamaan in de bodem zouden verzinken als gevolg van grondverplaatsing door aardwormen. Op Oudjaarsdag 1900, viel opnieuw een trilithon om en besloot Sir Edmund Antrobus hem weer op te richten en te verankeren in beton. Onder druk van de publieke opinie en een brief aan The Times door William Flinders Petrie, stemde hij ermee in de stenen weer op te richten onder wetenschappelijk toezicht zodat direct ook archeologische gegevens zouden kunnen worden verzameld over de ondergrond. Antrobus wees als hoofduitvoerder van dit werk de mijnbouwkundig ingenieur William Gowland aan die, ondanks zijn volledige gebrek aan archeologische ervaring uiteindelijk een van de beste en meest gedetailleerde opgravingsverslagen van het monument ooit zou afleveren. Gowland stelde vast, dat voor het ingraven van de staande stenen aangescherpte gewei-delen waren gebruikt en dat de stenen zelf ter plekke tot de gewenste vorm waren bewerkt.

Meer informatie

Reacties Statistieken

| | Publiek | Engels