<a href="http://www.wtc-de-eendracht.be/images/stories/ritten/rit_6.doc" target="_blank">Rit 6 : don

Op naar de top van de Mont Ventoux op km 40 , maar daarna glooiend plat.

Vandaag zullen we nog intens kunnen genieten van de PROVENCE om de rit te beëindigen
in de zuidelijke ALPEN.

We verlaten Carpentras in NO- richting. We nemen even de weg naar Bédoin (meest bekende vertrekpunt voor de beklimming van de Mont Ventoux), maar verlaten die al vlug voor de rustige D13 naar Malaucène. Onderweg passeren we de olijf- en abrikozenbomen van Le Barroux en zien we links (westelijke richting) de bergketen “Dentelles de Montmirail” (bergketen als kantwerk). In Malaucène begint de beklimming van de Mont Ventoux (D974) waarvan de top 21 km verder ligt. Marc, Eric M., Kurt, Jo, Jos, Raymond en Pieter hebben in 2006 (Tessenderlo – Mont Ventoux) reeds deze kant beklommen.

Mont Ventoux
Hoogte: 1909 meter. Hoogteverschil: 1569 meter. Lengte: 21 kilometer. Gemiddelde stijgingspercentage: 7,5 %. Steilste kilometer: 10,5 %.

Deze berg behoort niet echt tot de Alpen want hij ligt geïsoleerd in de Provence.
Volgens ethymolgen stamt de naam van het Keltisch en betekent “besneeuwde top”, of is het het Romeinse ‘Mons Ventesus” en betekent dan “winderige berg”?
De berg heeft een dramatische reputatie. In 1955 zeeg de klimmer Mallejac nog voor de top neer maar werd op het nippertje van de dood gered. In 1967 stuikte Tom Simpson definitief neer op ongeveer 2 kilometer van de top. Gevolg van inspanning, hitte, alcohol en amfetaminedoping, bleek achteraf. Eddy Merckx dacht in 1970 dan weer er 5 minuten voorsprong te nemen. Het werd 1 minuutje op ploegmaat Martin Van den Bossche, Lucien van Impe en Rinus Wagtmans. Zowel Van den Bossche als Merckx gingen op de top van hun stokje en moesten kunstmatig worden beademd.
In 2006 was deze berg het einde van de meerdaagse Tessenderlo – Mont Ventoux. Toen werd de berg beklommen vanuit Sault en sprak Swakke Heselmans op de top de historische woorden “ IK heb het hier gezien… maar MIJ zullen ze hier niet rap terugzien!”
Wij daalden toen af naar Malaucène (80 km/u!), maar Jos G. belandde halfweg in het decor en moest door J.R. afgevoerd worden. Nog even aan herinneren dat de bovenaan geciteerde clubleden officieus behoren tot de “Club des Cinglés du Mont Ventoux” daar zij toen binnen de 24 uur deze col hebben beklommen vanuit de 3 startplaatsen Sault, Malaucène en Bédoin.

Vanuit Malaucène biedt de aanvankelijk 5 % stijgende weg regelmatig uitzicht op top en dal. De derde kilometer is 9 % steil. Na 5 kilometer wordt het wat minder maar na het Belvédère (uitzichtpunten) krijg je een stuk van 10 % over 4 kilometer. Het blijft steil tot kilometer 14, waar je een gemakkelijker stuk krijgt. Na de splitsing met de D164B wordt de klim onregelmatig en dien je geregeld te schakelen. Even verder kom je uit het bos en steekt de wind meestal op, maar minder fors dan aan de kant vanuit Bédoin. Op de top (met observatorium) kan het bij mooi weer bijzonder druk zijn en is het opletten om niet omvergelopen of –gereden te worden door de toeristen. Je krijgt er wel het machtigste uitzicht op de Provence.

Na ongeveer 2 km afdalen kunnen we links van de weg het monumentje ter nagedachtenis van Tom Simpson zien.
In razende vaart (mooie brede weg) kan het verder naar Chalet Renard (6 km na de top). Daar kan men de weg inslaan naar Bédoin, maar wij houden links en nemen de D164 naar Sault (765 m.) 20 km na de top. Hopelijk kunnen we er nog genieten van de kleuren en de geuren van de lavendelvelden. Vanaf Sault zullen we de dalende D950 volgen tot in Notre-Dame, waar de D951 ons voert naar Peipin. Verder nog gedurende ongeveer 4 km de drukkere N85 langsheen de brede bergstroom de Durance. Sisteron (482 m.) is onze overnachtingsplaats.
Daar het een strategisch belangrijke plaats was, werd er in de 13de eeuw een citadel gebouwd. Deze citadel werd in 1815 nog door Napoleon veroverd toen hij na zijn verbanning naar Elba terugkeerde om Frankrijk te heroveren, maar in datzelfde jaar nog zou hij in Waterloo ten onder gaan en ditmaal verbannen worden naar St.-Helena.