Kasteel van Versailles

Het Kasteel van Versailles (Frans: "Château de Versailles") is sinds 1792 een nationaal museum ("Musée National du Château et des Trianons de Versailles").
In 1624 werd bij het gehucht Versailles, ongeveer 20 km ten zuiden van Parijs, een jachtslot van rode baksteen en zandsteen voor koning Lodewijk XIII opgetrokken. Zijn zoon Lodewijk XIV zou het uitbreiden tot een reusachtig bouwwerk in een 800 hectare groot domein. De eerste architect was Louis Le Vau. In 1680, onder leiding van de architect Jules Hardouin-Mansart, werd het kasteel enorm vergroot. Het interieur werd door Charles Le Brun ontworpen. Het is een van de grootste kastelen ter wereld, en staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het kasteel van Versailles was bekend om zijn weelderige hoffeesten en strenge protocol, het is daarom het symbool bij uitstek voor het Ancien Régime.
Het meubilair bestaat grotendeels uit een grote collectie Franse meubelen in Barok, Classicistische en Empire-stijl.
De wereldberoemde Franse tuinen van Versailles met hun vele fonteinen zijn aangelegd door tuinarchitecten André Le Nôtre en Graaf Caraman die tekende voor de 18e eeuwse tuinen van het Kleine Trianon.
De afmetingen van deze tuin zijn enorm en de tuin bestaat uit vele vijvers, fonteinen, honderden beelden, zuilengalerijen, paviljoenen, bloemperken, lusthofjes, de oranjerie, een grot en groot kanaal. Versailles is wereldberoemd voor de grote hoeveelheid werkende fonteinen vrijwel alles is precies gebleven zoals in de tijd van de Zonnekoning.

(bron: wikipedia)

Commenti Statistiche

| | Pubblica