Sint-Martinuskerk

De kerk in Romaanse stijl werd vermoedelijk in de 7de eeuw gesticht door de H.Amandus en aan Sint-Martinus toegewijd. In teksten wordt reeds in 1025 melding gemaakt van een kerk, vermoedelijk een eenbeukig zaalkerkje. Tijdens de beeldenstorm werd het kerkje lelijk gehavend. Door tekort aan geld duurde het tot 1654 vooraleer het hersteld geraakte. Bij dit herstel omtrent 1650 kreeg het kerkje een gotisch uitzicht. In 1803 werd een eerste seculiere als pastoor benoemd. Tot 1803 werd de parochie bediend door paters van de Sint-Pietersabdij van Gent of van de abdij van Drongen. Vanaf 1831 werd de kerk vergroot op kosten van de inwoners van Baarle. Een algehele restauratie van de kerk werd uitgevoerd in de loop van 1994. Sinds 2003 is in de zijbeuken een schitterende geschilderde kruisweg te bewonderen van de Latemse kunstenaar Evarist De Buck (1892-1974). De dertien schilderijen zijn een topwerk uit de Vlaamse religieuze kunst uit het begin van vorige eeuw. Het werk omvat 14 doeken, waarvan 13 originele in de kerk. De elfde statie ‘De kruisiging van Christus’ is om onverklaarbare
redenen spoorloos verdwenen. Tot op heden werd het nog niet teruggevonden. In de kerk hangt er een replica van. De kerk wordt niet meer gebruikt voor de eredienst.

Reacties Statistieken

| | Publiek | Engels